ναιετάων

ναιετάων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /nai̯.e.tá.ɔːn/ → /nɛ.eˈta.on/ → /ne.eˈta.on/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /nai̯.e.tá.ɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /nɛ.ɛˈta.on/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /nɛ.eˈta.on/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ne.eˈta.on/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ne.eˈta.on/

Participle

ναιετάων • (naietáōn) m (feminine ναιετάουσᾰ, ναιετόωσᾰ, neuter ναιετάον); first/third declension

1. present active participle of ναιετάω (naietáō)

Declension

First and third declension of ναιετάων; ναιετάουσᾰ; ναιετάον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ναιετάων naietáōn	ναιετάουσᾰ naietáousa	ναιετάον naietáon		ναιετάοντε naietáonte	ναιεταούσᾱ naietaoúsā	ναιετάοντε naietáonte		ναιετάοντες naietáontes	ναιετάουσαι naietáousai	ναιετάοντᾰ naietáonta
Genitive		ναιετάοντος naietáontos	ναιεταούσης naietaoúsēs	ναιετάοντος naietáontos		ναιεταόντοιῐν naietaóntoiin	ναιεταούσαιν / ναιεταούσαιῐν / ναιεταούσῃῐν naietaoúsai(i)n / naietaoúsēiin	ναιεταόντοιῐν naietaóntoiin		ναιεταόντων naietaóntōn	ναιεταουσᾱ́ων / ναιεταουσέ͜ων / ναιεταουσῶν naietaousā́ōn / naietaousé͜ōn / naietaousôn	ναιεταόντων naietaóntōn
Dative		ναιετάοντῐ naietáonti	ναιεταούσῃ naietaoúsēi	ναιετάοντῐ naietáonti		ναιεταόντοιῐν naietaóntoiin	ναιεταούσαιν / ναιεταούσαιῐν / ναιεταούσῃῐν naietaoúsai(i)n / naietaoúsēiin	ναιεταόντοιῐν naietaóntoiin		ναιετάουσῐ / ναιετάουσῐν / ναιεταόντεσσῐ / ναιεταόντεσσῐν / ναιεταόντεσῐ / ναιεταόντεσῐν naietáousi(n) / naietaóntessi(n) / naietaóntesi(n)	ναιεταούσῃσῐ / ναιεταούσῃσῐν / ναιεταούσῃς / ναιεταούσαις naietaoúsēisi(n) / naietaoúsēis / naietaoúsais	ναιετάουσῐ / ναιετάουσῐν / ναιεταόντεσσῐ / ναιεταόντεσσῐν / ναιεταόντεσῐ / ναιεταόντεσῐν naietáousi(n) / naietaóntessi(n) / naietaóntesi(n)
Accusative		ναιετάοντᾰ naietáonta	ναιετάουσᾰν naietáousan	ναιετάον naietáon		ναιετάοντε naietáonte	ναιεταούσᾱ naietaoúsā	ναιετάοντε naietáonte		ναιετάοντᾰς naietáontas	ναιεταούσᾱς naietaoúsās	ναιετάοντᾰ naietáonta
Vocative		ναιετάων naietáōn	ναιετάουσᾰ naietáousa	ναιετάον naietáon		ναιετάοντε naietáonte	ναιεταούσᾱ naietaoúsā	ναιετάοντε naietáonte		ναιετάοντες naietáontes	ναιετάουσαι naietáousai	ναιετάοντᾰ naietáonta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ναιεταόντως naietaóntōs				—				—
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Alternative feminine forms:

First declension of ναιετόωσᾰ; ναιετοώσης (Epic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ναιετόωσᾰ naietóōsa	ναιετοώσᾱ naietoṓsā	ναιετόωσαι naietóōsai
Genitive	ναιετοώσης naietoṓsēs	ναιετοώσαιν / ναιετοώσαιῐν / ναιετοώσῃῐν naietoṓsai(i)n / naietoṓsēiin	ναιετοωσᾱ́ων / ναιετοωσέ͜ων / ναιετοωσῶν naietoōsā́ōn / naietoōsé͜ōn / naietoōsôn
Dative	ναιετοώσῃ naietoṓsēi	ναιετοώσαιν / ναιετοώσαιῐν / ναιετοώσῃῐν naietoṓsai(i)n / naietoṓsēiin	ναιετοώσῃσῐ / ναιετοώσῃσῐν / ναιετοώσῃς / ναιετοώσαις naietoṓsēisi(n) / naietoṓsēis / naietoṓsais
Accusative	ναιετόωσᾰν naietóōsan	ναιετοώσᾱ naietoṓsā	ναιετοώσᾱς naietoṓsās
Vocative	ναιετόωσᾰ naietóōsa	ναιετοώσᾱ naietoṓsā	ναιετόωσαι naietóōsai
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.