μωρό

μωρό

Greek

Etymology 1

From Ancient Greek μωρός (mōrós).

Pronunciation 1

• IPA^(key): /moˈɾo/
• Hyphenation: μω‧ρό

Adjective

μωρό • (moró)

1. Accusative singular masculine form of μωρός (morós).
2. Nominative singular neuter form of μωρός (morós).
3. Accusative singular neuter form of μωρός (morós).
4. Vocative singular neuter form of μωρός (morós).

Etymology 2

From Byzantine Greek μωρόν (mōrón), from Ancient Greek μωρός (mōrós).

Pronunciation 2

• IPA^(key): /moˈɾo/
• Hyphenation: μω‧ρό

Noun

μωρό • (moró) n (plural μωρά)

1. baby, infant

   Το μωρό θέλει τάισμα. ― To moró thélei táisma. ― The baby needs feeding.

   Τα μωρά δεν μπορούν να περπατήσουν. ― Ta morá den boroún na perpatísoun. ― Babies cannot walk.

2. (colloquial, informal, usually followed by μου) baby (term of address for partner)

   Σ' αγαπώ, μωρό μου. ― S' agapó, moró mou. ― I love you, baby.

Declension

declension of μωρό

	singular	plural
nominative	μωρό •	μωρά •
genitive	μωρού •	μωρών •
accusative	μωρό •	μωρά •
vocative	μωρό •	μωρά •

Derived terms

• μωράκι n (moráki) (diminutive)
• μωρουδάκι n (moroudáki) (diminutive)
• μωρουδέλι n (moroudéli) (diminutive)
• μωρούλι n (moroúli) (diminutive)
• μωρουδίστικος (moroudístikos) (adjective)

Synonyms

• βρέφος n (vréfos)
• νήπιο n (nípio)
• μπέμπης n (bémpis)

Antonyms

• μεγάλος m (megálos, “grown-up, adult”)
• ενήλικος m (enílikos, “adult”)