μυστικός

μυστικός

Ancient Greek

Etymology

From μῠ́στης (mústēs, “one who has been initiated”) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /mys.ti.kós/ → /mys.tiˈkos/ → /mis.tiˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /mys.ti.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mys.tiˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /mys.tiˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /mys.tiˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /mis.tiˈkos/

Adjective

μῠστῐκός • (mustikós) m (feminine μῠστῐκή, neuter μῠστῐκόν); first/second declension

1. secret, mystic

Inflection

First and second declension of μῠστῐκός; μῠστῐκή; μῠστῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μῠστῐκός mustikós	μῠστῐκή mustikḗ	μῠστῐκόν mustikón		μῠστῐκώ mustikṓ	μῠστῐκᾱ́ mustikā́	μῠστῐκώ mustikṓ		μῠστῐκοί mustikoí	μῠστῐκαί mustikaí	μῠστῐκᾰ́ mustiká
Genitive		μῠστῐκοῦ mustikoû	μῠστῐκῆς mustikês	μῠστῐκοῦ mustikoû		μῠστῐκοῖν mustikoîn	μῠστῐκαῖν mustikaîn	μῠστῐκοῖν mustikoîn		μῠστῐκῶν mustikôn	μῠστῐκῶν mustikôn	μῠστῐκῶν mustikôn
Dative		μῠστῐκῷ mustikôi	μῠστῐκῇ mustikêi	μῠστῐκῷ mustikôi		μῠστῐκοῖν mustikoîn	μῠστῐκαῖν mustikaîn	μῠστῐκοῖν mustikoîn		μῠστῐκοῖς mustikoîs	μῠστῐκαῖς mustikaîs	μῠστῐκοῖς mustikoîs
Accusative		μῠστῐκόν mustikón	μῠστῐκήν mustikḗn	μῠστῐκόν mustikón		μῠστῐκώ mustikṓ	μῠστῐκᾱ́ mustikā́	μῠστῐκώ mustikṓ		μῠστῐκούς mustikoús	μῠστῐκᾱ́ς mustikā́s	μῠστῐκᾰ́ mustiká
Vocative		μῠστῐκέ mustiké	μῠστῐκή mustikḗ	μῠστῐκόν mustikón		μῠστῐκώ mustikṓ	μῠστῐκᾱ́ mustikā́	μῠστῐκώ mustikṓ		μῠστῐκοί mustikoí	μῠστῐκαί mustikaí	μῠστῐκᾰ́ mustiká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μῠστῐκῶς mustikôs				μῠστῐκώτερος mustikṓteros				μῠστῐκώτᾰτος mustikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Latin: mysticus

References

• “μυστικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μυστικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• μυστικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• μυστικός in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • initiatory idem, page 441.
  • mystery idem, page 549.
  • mystic idem, page 549.
• mystic in The Century Dictionary, New York, N.Y.: The Century Co., 1911

---

Greek

Adjective

μυστικός • (mystikós) m (feminine μυστική, neuter μυστικό)

1. mystic, secret, clandestine, hidden, private

Declension

Declension of μυστικός

number  case \\ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μυστικός •	μυστική •	μυστικό •	μυστικοί •	μυστικές •	μυστικά •
genitive	μυστικού •	μυστικής •	μυστικού •	μυστικών •	μυστικών •	μυστικών •
accusative	μυστικό •	μυστική •	μυστικό •	μυστικούς •	μυστικές •	μυστικά •
vocative	μυστικέ •	μυστική •	μυστικό •	μυστικοί •	μυστικές •	μυστικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μυστικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μυστικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μυστικότερος •	μυστικότερη •	μυστικότερο •	μυστικότεροι •	μυστικότερες •	μυστικότερα •
genitive	μυστικότερου •	μυστικότερης •	μυστικότερου •	μυστικότερων •	μυστικότερων •	μυστικότερων •
accusative	μυστικότερο •	μυστικότερη •	μυστικότερο •	μυστικότερους •	μυστικότερες •	μυστικότερα •
vocative	μυστικότερε •	μυστικότερη •	μυστικότερο •	μυστικότεροι •	μυστικότερες •	μυστικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο μυστικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μυστικότατος •	μυστικότατη •	μυστικότατο •	μυστικότατοι •	μυστικότατες •	μυστικότατα •
genitive	μυστικότατου •	μυστικότατης •	μυστικότατου •	μυστικότατων •	μυστικότατων •	μυστικότατων •
accusative	μυστικότατο •	μυστικότατη •	μυστικότατο •	μυστικότατους •	μυστικότατες •	μυστικότατα •
vocative	μυστικότατε •	μυστικότατη •	μυστικότατο •	μυστικότατοι •	μυστικότατες •	μυστικότατα •

Synonyms

• κρυφός (kryfós)

Derived terms

• μυστικό n (mystikó, “secret”)
• μυστικά (mystiká, “in secret”)
• μυστικός αστυνομικός m (mystikós astynomikós, “undercover police officer”)