μονόκλινος

μονόκλινος

Greek

Adjective

μονόκλινος • (monóklinos) m (feminine μονόκλινη, neuter μονόκλινο)

1. single (especially of a single room)

Declension

declension of μονόκλινος

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μονόκλινος	μονόκλινη	μονόκλινο	μονόκλινοι	μονόκλινες	μονόκλινα
genitive	μονόκλινου	μονόκλινης	μονόκλινου	μονόκλινων	μονόκλινων	μονόκλινων
accusative	μονόκλινο	μονόκλινη	μονόκλινο	μονόκλινους	μονόκλινες	μονόκλινα
vocative	μονόκλινε	μονόκλινη	μονόκλινο	μονόκλινοι	μονόκλινες	μονόκλινα

Related terms

• μονόκλινο n (monóklino, “single room”)
• δίκλινο n (díklino, “double room”)
• δίκλινος (díklinos, “double”)