μονοήμερος
Greek
Etymology
μονός (monós) + ημέρα (iméra) + -ος (-os)
Pronunciation
- IPA(key): /monoˈimeɾos/, [mo̞no̞ˈime̞ɾo̞s̠]
- Hyphenation: μο‧νο‧ή‧με‧ρος
Adjective
μονοήμερος • (monoḯmeros) m (feminine μονοήμερη, neuter μονοήμερο)
- one-day (lasting one day)
Declension
declension of μονοήμερος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μονοήμερος • | μονοήμερη • | μονοήμερο • | μονοήμεροι • | μονοήμερες • | μονοήμερα • |
| genitive | μονοήμερου • | μονοήμερης • | μονοήμερου • | μονοήμερων • | μονοήμερων • | μονοήμερων • |
| accusative | μονοήμερο • | μονοήμερη • | μονοήμερο • | μονοήμερους • | μονοήμερες • | μονοήμερα • |
| vocative | μονοήμερε • | μονοήμερη • | μονοήμερο • | μονοήμεροι • | μονοήμερες • | μονοήμερα • |
Related terms
- μονός (monós, “single”)
- ημέρα (iméra, “day”)