μηχανικός
Ancient Greek
Etymology
From μηχανή (mēkhanḗ) + -ικός (-ikós).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /mɛː.kʰa.ni.kós/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /me̝.kʰa.niˈkos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /mi.xa.niˈkos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /mi.xa.niˈkos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /mi.xa.niˈkos/
Adjective
μηχᾰνῐκός • (mēkhanikós) m (feminine μηχᾰνῐκή, neuter μηχᾰνῐκόν); first/second declension
- ingenious, resourceful
- of or pertaining to machines, mechanical
Inflection
First and second declension of μηχανικός; μηχανική; μηχανικόν (Attic)
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | μηχανικός mēkhanikós | μηχανική mēkhanikḗ | μηχανικόν mēkhanikón | μηχανικώ mēkhanikṓ | μηχανικᾱ́ mēkhanikā́ | μηχανικώ mēkhanikṓ | μηχανικοί mēkhanikoí | μηχανικαί mēkhanikaí | μηχανικᾰ́ mēkhaniká | |||||
| Genitive | μηχανικοῦ mēkhanikoû | μηχανικῆς mēkhanikês | μηχανικοῦ mēkhanikoû | μηχανικοῖν mēkhanikoîn | μηχανικαῖν mēkhanikaîn | μηχανικοῖν mēkhanikoîn | μηχανικῶν mēkhanikôn | μηχανικῶν mēkhanikôn | μηχανικῶν mēkhanikôn | |||||
| Dative | μηχανικῷ mēkhanikôi | μηχανικῇ mēkhanikêi | μηχανικῷ mēkhanikôi | μηχανικοῖν mēkhanikoîn | μηχανικαῖν mēkhanikaîn | μηχανικοῖν mēkhanikoîn | μηχανικοῖς mēkhanikoîs | μηχανικαῖς mēkhanikaîs | μηχανικοῖς mēkhanikoîs | |||||
| Accusative | μηχανικόν mēkhanikón | μηχανικήν mēkhanikḗn | μηχανικόν mēkhanikón | μηχανικώ mēkhanikṓ | μηχανικᾱ́ mēkhanikā́ | μηχανικώ mēkhanikṓ | μηχανικούς mēkhanikoús | μηχανικᾱ́ς mēkhanikā́s | μηχανικᾰ́ mēkhaniká | |||||
| Vocative | μηχανικέ mēkhaniké | μηχανική mēkhanikḗ | μηχανικόν mēkhanikón | μηχανικώ mēkhanikṓ | μηχανικᾱ́ mēkhanikā́ | μηχανικώ mēkhanikṓ | μηχανικοί mēkhanikoí | μηχανικαί mēkhanikaí | μηχανικᾰ́ mēkhaniká | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| μηχανικῶς mēkhanikôs | μηχανικότερος mēkhanikóteros | μηχανικότᾰτος mēkhanikótatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
References
- “μηχανικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “μηχανικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- μηχανικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Greek
Etymology
From Ancient Greek μηχανικός (mēkhanikós).
Adjective
μηχανικός • (michanikós) m (feminine μηχανική, neuter μηχανικό)
- mechanical, machine
Declension
Declension of μηχανικός
| number case \\ gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | μηχανικός • | μηχανική • | μηχανικό • | μηχανικοί • | μηχανικές • | μηχανικά • |
| genitive | μηχανικού • | μηχανικής • | μηχανικού • | μηχανικών • | μηχανικών • | μηχανικών • |
| accusative | μηχανικό • | μηχανική • | μηχανικό • | μηχανικούς • | μηχανικές • | μηχανικά • |
| vocative | μηχανικέ • | μηχανική • | μηχανικό • | μηχανικοί • | μηχανικές • | μηχανικά • |
Related terms
- μηχανικό μολύβι n (michanikó molývi, “propelling pencil, mechanical pencil”)
Noun
μηχανικός • (michanikós) m or f (plural μηχανικοί)
- (engineering) engineer, mechanic
Declension
declension of μηχανικός
| case \\ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | μηχανικός • | μηχανικοί • |
| genitive | μηχανικού • | μηχανικών • |
| accusative | μηχανικό • | μηχανικούς • |
| vocative | μηχανικέ • | μηχανικοί • |
Related terms
- αερομηχανικός m (aeromichanikós, “aircraft mechanic, aero engineer”)
- πολιτικός μηχανικός (m, “civil engineer”)
Descendants
→ Aromanian: mihanico
Further reading
- μηχανικός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.