Μεταπόντιος
Ancient Greek
Etymology
From Μετᾰπόντῐον (Metapóntion) + -ος (-os).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /me.ta.pón.ti.os/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /me.taˈpon.ti.os/
- (4th CE Koine) IPA(key): /me.taˈpon.ti.os/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /me.taˈpon.ti.os/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /me.taˈpon.di.os/
Noun
Μετᾰπόντῐος • (Metapóntios) m (genitive Μετᾰποντῐ́ου); second declension
- an inhabitant of Metapontum
Inflection
Second declension of ὁ Μετᾰπόντῐος; τοῦ Μετᾰποντῐ́ου (Attic)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Μετᾰπόντῐος ho Metapóntios | τὼ Μετᾰποντῐ́ω tṑ Metapontíō | οἱ Μετᾰπόντῐοι hoi Metapóntioi | ||||||||||
Genitive | τοῦ Μετᾰποντῐ́ου toû Metapontíou | τοῖν Μετᾰποντῐ́οιν toîn Metapontíoin | τῶν Μετᾰποντῐ́ων tôn Metapontíōn | ||||||||||
Dative | τῷ Μετᾰποντῐ́ῳ tôi Metapontíōi | τοῖν Μετᾰποντῐ́οιν toîn Metapontíoin | τοῖς Μετᾰποντῐ́οις toîs Metapontíois | ||||||||||
Accusative | τὸν Μετᾰπόντῐον tòn Metapóntion | τὼ Μετᾰποντῐ́ω tṑ Metapontíō | τοὺς Μετᾰποντῐ́ους toùs Metapontíous | ||||||||||
Vocative | Μετᾰπόντῐε Metapóntie | Μετᾰποντῐ́ω Metapontíō | Μετᾰπόντῐοι Metapóntioi | ||||||||||
Notes: |
|
Related terms
- Μεταποντῖνος (Metapontînos)
Descendants
- Greek: Μεταπόντιος (Metapóntios)
References
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,017