Μεταποντῖνος
Ancient Greek
Etymology
From Μετᾰπόντῐον (Metapóntion, “Metapontum”), from μετᾰπόντῐος (metapóntios, “in the midst of the sea”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /me.ta.pon.tîː.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /me.ta.ponˈti.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /me.ta.ponˈti.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /me.ta.ponˈti.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /me.ta.ponˈdi.nos/
Noun
Μετᾰποντῖνος • (Metapontînos) m (genitive Μετᾰποντῑ́νου); second declension
- an inhabitant of Metapontum
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Meteorology 984a.7
- 3rd century AD, Diogenes Laertius, Lives and Opinions of Eminent Philosophers 8.6
- 46 CE – 120 CE, Plutarch, Amatorius 16
- 250 CE – 350 CE, Athenaeus, Deipnosophistae 14.2
Inflection
Second declension of ὁ Μετᾰποντῖνος; τοῦ Μετᾰποντῑ́νου (Attic)
Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ Μετᾰποντῖνος ho Metapontînos | τὼ Μετᾰποντῑ́νω tṑ Metapontī́nō | οἱ Μετᾰποντῖνοι hoi Metapontînoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ Μετᾰποντῑ́νου toû Metapontī́nou | τοῖν Μετᾰποντῑ́νοιν toîn Metapontī́noin | τῶν Μετᾰποντῑ́νων tôn Metapontī́nōn | ||||||||||
Dative | τῷ Μετᾰποντῑ́νῳ tôi Metapontī́nōi | τοῖν Μετᾰποντῑ́νοιν toîn Metapontī́noin | τοῖς Μετᾰποντῑ́νοις toîs Metapontī́nois | ||||||||||
Accusative | τὸν Μετᾰποντῖνον tòn Metapontînon | τὼ Μετᾰποντῑ́νω tṑ Metapontī́nō | τοὺς Μετᾰποντῑ́νους toùs Metapontī́nous | ||||||||||
Vocative | Μετᾰποντῖνε Metapontîne | Μετᾰποντῑ́νω Metapontī́nō | Μετᾰποντῖνοι Metapontînoi | ||||||||||
Notes: |
|
Related terms
- Μετᾰπόντῐος (Metapóntios)
Descendants
- Greek: Μεταποντίνος (Metapontínos)
- Latin: Metapontīnus
References
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,017