μετανάστασις

μετανάστασις

Ancient Greek

Etymology

μετα- (meta-) +‎ ἀνα- (ana-) +‎ στάσις (stásis) or μετανίστημι (metanístēmi) +‎ -σις (-sis)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.ta.nás.ta.sis/ → /me.taˈnas.ta.sis/ → /me.taˈnas.ta.sis/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.ta.nás.ta.sis/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /me.taˈnas.ta.sis/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /me.taˈnas.ta.sis/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /me.taˈnas.ta.sis/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /me.taˈnas.ta.sis/

Noun

μετᾰνάστᾰσις • (metanástasis) f (genitive μετᾰναστάσεως); third declension

1. migration

Declension

Third declension of ἡ μετᾰνάστᾰσῐς; τῆς μετᾰναστᾰ́σεως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ μετᾰνάστᾰσῐς hē metanástasis	τὼ μετᾰναστᾰ́σει tṑ metanastásei	αἱ μετᾰναστᾰ́σεις hai metanastáseis
Genitive	τῆς μετᾰναστᾰ́σεως tês metanastáseōs	τοῖν μετᾰναστᾰσέοιν toîn metanastaséoin	τῶν μετᾰναστᾰ́σεων tôn metanastáseōn
Dative	τῇ μετᾰναστᾰ́σει têi metanastásei	τοῖν μετᾰναστᾰσέοιν toîn metanastaséoin	ταῖς μετᾰναστᾰ́σεσῐ / μετᾰναστᾰ́σεσῐν taîs metanastásesi(n)
Accusative	τὴν μετᾰνάστᾰσῐν tḕn metanástasin	τὼ μετᾰναστᾰ́σει tṑ metanastásei	τᾱ̀ς μετᾰναστᾰ́σεις tā̀s metanastáseis
Vocative	μετᾰνάστᾰσῐ metanástasi	μετᾰναστᾰ́σει metanastásei	μετᾰναστᾰ́σεις metanastáseis
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Further reading

• μετανάστασις in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “μετανάστασις”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • change idem, page 123.
  • emigration idem, page 268.
  • immigration idem, page 418.
  • migration idem, page 528.
  • removal idem, page 694.
  • transmigration idem, page 889.