μεταβολεύς

μεταβολεύς

Ancient Greek

Etymology

From μετάβολος (metábolos, “changeable”) +‎ -εύς (-eús, suffix for person concerned).

Noun

μεταβολεύς • (metaboleús) m (genitive μεταβολέως); third declension

1. one who exchanges or barters
2. trafficker, huckster
3. interpreter, paraphraser

Inflection

Third declension of ὁ μεταβολεύς; τοῦ μεταβολέως (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ μεταβολεύς ho metaboleús	τὼ μεταβολῆ tṑ metabolê	οἱ μεταβολῆς / μεταβολεῖς hoi metabolês / metaboleîs
Genitive	τοῦ μεταβολέως toû metaboléōs	τοῖν μεταβολέοιν toîn metaboléoin	τῶν μεταβολέων tôn metaboléōn
Dative	τῷ μεταβολεῖ tôi metaboleî	τοῖν μεταβολέοιν toîn metaboléoin	τοῖς μεταβολεῦσῐ / μεταβολεῦσῐν toîs metaboleûsi(n)
Accusative	τὸν μεταβολέᾱ tòn metaboléā	τὼ μεταβολῆ tṑ metabolê	τοὺς μεταβολέᾱς toùs metaboléās
Vocative	μεταβολεῦ metaboleû	μεταβολῆ metabolê	μεταβολῆς / μεταβολεῖς metabolês / metaboleîs
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms

• μετάβολος (metábolos)

References

• μεταβολεύς in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press