μετάφρενον

μετάφρενον

Ancient Greek

Etymology

μετα- (meta-, “behind”) +‎ φρήν (phrḗn, “midriff”), thus literally ‘the part behind the midriff’.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.tá.pʰre.non/ → /meˈta.ɸre.non/ → /meˈta.fre.non/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.tá.pʰre.non/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈta.pʰre.non/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈta.ɸre.non/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈta.fre.non/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈta.fre.non/

Noun

μετάφρενον • (metáphrenon) n (genitive μεταφρένου); second declension

1. (Epic) upper back (of a person) (also in the plural with singular meaning)

Declension

Second declension of μετάφρενον; μεταφρένου (Epic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	μετάφρενον metáphrenon	μεταφρένω metaphrénō	μετάφρενᾰ metáphrena
Genitive	μεταφρένου / μεταφρενοῖο / μεταφρένοιο / μεταφρενόο / μεταφρένοο metaphrénou / metaphrenoîo / metaphrénoio / metaphrenóo / metaphrénoo	μεταφρένοιῐν metaphrénoiin	μεταφρένων metaphrénōn
Dative	μεταφρένῳ metaphrénōi	μεταφρένοιῐν metaphrénoiin	μεταφρένοισῐ / μεταφρένοισῐν / μεταφρένοις metaphrénoisi(n) / metaphrénois
Accusative	μετάφρενον metáphrenon	μεταφρένω metaphrénō	μετάφρενᾰ metáphrena
Vocative	μετάφρενον metáphrenon	μεταφρένω metaphrénō	μετάφρενᾰ metáphrena
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Further reading

• “μετάφρενον”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• μετάφρενον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• μετάφρενον in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “μετάφρενον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press