μετάλμενος

μετάλμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.tál.me.nos/ → /meˈtal.me.nos/ → /meˈtal.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.tál.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mɛˈtal.mɛ.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈtal.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈtal.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈtal.me.nos/

Participle

μετάλμενος • (metálmenos) m (feminine μεταλμένη, neuter μετάλμενον); first/second declension

1. (Epic) aorist middle participle of μεθάλλομαι (methállomai)

Declension

First and second declension of μετάλμενος; μεταλμένη; μετάλμενον (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μετάλμενος metálmenos	μεταλμένη metalménē	μετάλμενον metálmenon		μεταλμένω metalménō	μεταλμένᾱ metalménā	μεταλμένω metalménō		μετάλμενοι metálmenoi	μετάλμεναι metálmenai	μετάλμενᾰ metálmena
Genitive		μεταλμένου / μεταλμενοῖο / μεταλμένοιο / μεταλμενόο / μεταλμένοο metalménou / metalmenoîo / metalménoio / metalmenóo / metalménoo	μεταλμένης metalménēs	μεταλμένου / μεταλμενοῖο / μεταλμένοιο / μεταλμενόο / μεταλμένοο metalménou / metalmenoîo / metalménoio / metalmenóo / metalménoo		μεταλμένοιῐν metalménoiin	μεταλμέναιν / μεταλμέναιῐν / μεταλμένῃῐν metalménai(i)n / metalménēiin	μεταλμένοιῐν metalménoiin		μεταλμένων metalménōn	μεταλμενᾱ́ων / μεταλμενέ͜ων / μεταλμενῶν metalmenā́ōn / metalmené͜ōn / metalmenôn	μεταλμένων metalménōn
Dative		μεταλμένῳ metalménōi	μεταλμένῃ metalménēi	μεταλμένῳ metalménōi		μεταλμένοιῐν metalménoiin	μεταλμέναιν / μεταλμέναιῐν / μεταλμένῃῐν metalménai(i)n / metalménēiin	μεταλμένοιῐν metalménoiin		μεταλμένοισῐ / μεταλμένοισῐν / μεταλμένοις metalménoisi(n) / metalménois	μεταλμένῃσῐ / μεταλμένῃσῐν / μεταλμένῃς / μεταλμέναις metalménēisi(n) / metalménēis / metalménais	μεταλμένοισῐ / μεταλμένοισῐν / μεταλμένοις metalménoisi(n) / metalménois
Accusative		μετάλμενον metálmenon	μεταλμένην metalménēn	μετάλμενον metálmenon		μεταλμένω metalménō	μεταλμένᾱ metalménā	μεταλμένω metalménō		μεταλμένους metalménous	μεταλμένᾱς metalménās	μετάλμενᾰ metálmena
Vocative		μετάλμενε metálmene	μεταλμένη metalménē	μετάλμενον metálmenon		μεταλμένω metalménō	μεταλμένᾱ metalménā	μεταλμένω metalménō		μετάλμενοι metálmenoi	μετάλμεναι metálmenai	μετάλμενᾰ metálmena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μεταλμένως metalménōs				μεταλμενώτερος metalmenṓteros				μεταλμενώτᾰτος metalmenṓtatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.