Μενοστάνης

Μενοστάνης

Ancient Greek

Etymology

Borrowed from Old Median *Manuštana (literally “descendant of Manuš”)[1][2].

Proper noun

Μενοστάνης • (Menostánēs) m (genitive Μενοστάνους or Μενοστάνου); third declension

1. A male given name from Old Median: Menostanes a Persian prince

Inflection

As a third-declension noun:

Third declension of ὁ Μενοστάνης; τοῦ Μενοστάνους (contracted, Attic)

Case / #	Singular
Nominative	ὁ Μενοστάνης ho Menostánēs
Genitive	τοῦ Μενοστάνους toû Menostánous
Dative	τῷ Μενοστάνει tôi Menostánei
Accusative	τὸν Μενοστάνη tòn Menostánē
Vocative	Μενόστανες Menóstanes
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

As a second-declension noun:

First declension of ὁ Μενοστάνης; τοῦ Μενοστάνου (Attic)

Case / #	Singular
Nominative	ὁ Μενοστάνης ho Menostánēs
Genitive	τοῦ Μενοστάνου toû Menostánou
Dative	τῷ Μενοστάνῃ tôi Menostánēi
Accusative	τὸν Μενοστάνην tòn Menostánēn
Vocative	Μενοστάνη Menostánē
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: Μενοστάνης (Menostánis)
• → Latin: Menostanēs

References

1. Hinz, Walther (1975) , “*manuštana-”, in Altiranisches Sprachgut der Nebenüberlieferungen (Göttinger Orientforschungen, Reihe III, Iranica; 3) (in German), Wiesbaden: Otto Harrassowitz, page 159
2. Tavernier, Jan (2007) , “4.2.1044. *Manuštana-”, in Iranica in the Achaemenid Period (ca. 550-330 B.C.): Lexicon of Old Iranian Proper Names and Loanwords, Attested in Non-Iranian Texts, Peeters Publishers, →ISBN, page 239