-μενος
See also: -μένος and μένος
Ancient Greek
Alternative forms
- -μένος (-ménos) – perfect mediopassive
Etymology
From Proto-Indo-European *-mh₁nos (“mediopassive participle”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /me.nos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /me.nos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /me.nos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /me.nos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /me.nos/
Suffix
-μενος • (-menos) m (feminine -μένη, neuter -μενον); first/second declension
- Added to tense stems of verbs to form middle, passive, and mediopassive participles
- present mediopassive like λῡόμενος (lūómenos)
- future middle and passive like λῡσόμενος (lūsómenos), λῠθησόμενος (luthēsómenos)
- aorist middle like λῡσᾰ́μενος (lūsámenos)
- perfect mediopassive like λελῠμένος (leluménos) → see -μένος (-ménos)
Inflection
First and second declension of -μενος; -μένη; -μενον (all except perfect mediopassive, Attic)
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | -μενος -menos | -μένη -ménē | -μενον -menon | -μένω -ménō | -μένᾱ -ménā | -μένω -ménō | -μενοι -menoi | -μεναι -menai | -μενᾰ -mena | |||||
| Genitive | -μένου -ménou | -μένης -ménēs | -μένου -ménou | -μένοιν -ménoin | -μέναιν -ménain | -μένοιν -ménoin | -μένων -ménōn | -μένων -ménōn | -μένων -ménōn | |||||
| Dative | -μένῳ -ménōi | -μένῃ -ménēi | -μένῳ -ménōi | -μένοιν -ménoin | -μέναιν -ménain | -μένοιν -ménoin | -μένοις -ménois | -μέναις -ménais | -μένοις -ménois | |||||
| Accusative | -μενον -menon | -μένην -ménēn | -μενον -menon | -μένω -ménō | -μένᾱ -ménā | -μένω -ménō | -μένους -ménous | -μένᾱς -ménās | -μενᾰ -mena | |||||
| Vocative | -μενε -mene | -μένη -ménē | -μενον -menon | -μένω -ménō | -μένᾱ -ménā | -μένω -ménō | -μενοι -menoi | -μεναι -menai | -μενᾰ -mena | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| -μένως -ménōs | -μενώτερος -menṓteros | -μενώτᾰτος -menṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
First and second declension of -μένος; -μένη; -μένον (perfect mediopassive, Attic)
| Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Case/Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |||||
| Nominative | -μένος -ménos | -μένη -ménē | -μένον -ménon | -μένω -ménō | -μένᾱ -ménā | -μένω -ménō | -μένοι -ménoi | -μέναι -ménai | -μένᾰ -ména | |||||
| Genitive | -μένου -ménou | -μένης -ménēs | -μένου -ménou | -μένοιν -ménoin | -μέναιν -ménain | -μένοιν -ménoin | -μένων -ménōn | -μένων -ménōn | -μένων -ménōn | |||||
| Dative | -μένῳ -ménōi | -μένῃ -ménēi | -μένῳ -ménōi | -μένοιν -ménoin | -μέναιν -ménain | -μένοιν -ménoin | -μένοις -ménois | -μέναις -ménais | -μένοις -ménois | |||||
| Accusative | -μένον -ménon | -μένην -ménēn | -μένον -ménon | -μένω -ménō | -μένᾱ -ménā | -μένω -ménō | -μένους -ménous | -μένᾱς -ménās | -μένᾰ -ména | |||||
| Vocative | -μένε -méne | -μένη -ménē | -μένον -ménon | -μένω -ménō | -μένᾱ -ménā | -μένω -ménō | -μένοι -ménoi | -μέναι -ménai | -μένᾰ -ména | |||||
| Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
| -μένως -ménōs | -μενώτερος -menṓteros | -μενώτᾰτος -menṓtatos | ||||||||||||
| Notes: |
| |||||||||||||
See also
- Category:Ancient Greek participles
References
- Smyth, Herbert Weir (1920), “Part II: Inflection”, in A Greek grammar for colleges, Cambridge: American Book Company, § 470.c