μελίλωτον

μελίλωτον

Ancient Greek

Alternative forms

• μελίλωτος (melílōtos)

Etymology

From μέλι (méli, “honey”) and λωτός (lōtós, “lotus”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /me.lí.lɔː.ton/ → /meˈli.lo.ton/ → /meˈli.lo.ton/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.lí.lɔː.ton/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /meˈli.lo.ton/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈli.lo.ton/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈli.lo.ton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈli.lo.ton/

Noun

μελίλωτον • (melílōton) n (genitive μελιλώτου); second declension

1. melilot, sweet clover

Inflection

Second declension of τὸ μελίλωτον; τοῦ μελιλώτου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	τὸ μελίλωτον tò melílōton	τὼ μελιλώτω tṑ melilṓtō	τᾰ̀ μελίλωτᾰ tà melílōta
Genitive	τοῦ μελιλώτου toû melilṓtou	τοῖν μελιλώτοιν toîn melilṓtoin	τῶν μελιλώτων tôn melilṓtōn
Dative	τῷ μελιλώτῳ tôi melilṓtōi	τοῖν μελιλώτοιν toîn melilṓtoin	τοῖς μελιλώτοις toîs melilṓtois
Accusative	τὸ μελίλωτον tò melílōton	τὼ μελιλώτω tṑ melilṓtō	τᾰ̀ μελίλωτᾰ tà melílōta
Vocative	μελίλωτον melílōton	μελιλώτω melilṓtō	μελίλωτᾰ melílōta
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• μελιλώτινος (melilṓtinos)

Descendants

• → Translingual: Melilotus

Further reading

• “μελίλωτον”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• μελίλωτον in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette