μεθύω

μεθύω

Ancient Greek

Pronunciantion

 

• IPA^(key): /me.tʰý.ɔː/ → /meˈθy.o/ → /meˈθi.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /me.tʰý.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /mɛˈtʰy.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /meˈθy.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /meˈθy.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /meˈθi.o/

Verb

μεθύω • (methúō)

1. to get drunk, to be drunk

Inflection

   Present: μεθύω, μεθύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μεθύω	μεθύεις	μεθύει	μεθύετον	μεθύετον	μεθύομεν	μεθύετε	μεθύουσῐ(ν)
	subjunctive	μεθύω	μεθύῃς	μεθύῃ	μεθύητον	μεθύητον	μεθύωμεν	μεθύητε	μεθύωσῐ(ν)
	optative	μεθύοιμῐ	μεθύοις	μεθύοι	μεθύοιτον	μεθυοίτην	μεθύοιμεν	μεθύοιτε	μεθύοιεν
	imperative		μέθυε	μεθυέτω	μεθύετον	μεθυέτων		μεθύετε	μεθυόντων
middle/ passive	indicative	μεθύομαι	μεθύῃ, μεθύει	μεθύεται	μεθύεσθον	μεθύεσθον	μεθυόμεθᾰ	μεθύεσθε	μεθύονται
	subjunctive	μεθύωμαι	μεθύῃ	μεθύηται	μεθύησθον	μεθύησθον	μεθυώμεθᾰ	μεθύησθε	μεθύωνται
	optative	μεθυοίμην	μεθύοιο	μεθύοιτο	μεθύοισθον	μεθυοίσθην	μεθυοίμεθᾰ	μεθύοισθε	μεθύοιντο
	imperative		μεθύου	μεθυέσθω	μεθύεσθον	μεθυέσθων		μεθύεσθε	μεθυέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μεθύειν				μεθύεσθαι
participle	m	μεθύων				μεθυόμενος
	f	μεθύουσᾰ				μεθυομένη
	n	μεθῦον				μεθυόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.