μαστάζω

Ancient Greek

Etymology

From μάσταξ (mástax, “that with which one chews, jaw”) +‎ -άζω (-ázō, suffix to form a verb).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /mas.tá.zɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /masˈta.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /masˈta.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /masˈta.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /masˈta.zo/

Verb

μαστάζω • (mastázō)

Synonym of μασάομαι (masáomai, “I chew, I eat”)

Inflection

Present: μαστᾰ́ζω, μαστᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μαστᾰ́ζω	μαστᾰ́ζεις	μαστᾰ́ζει	μαστᾰ́ζετον	μαστᾰ́ζετον	μαστᾰ́ζομεν	μαστᾰ́ζετε	μαστᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	μαστᾰ́ζω	μαστᾰ́ζῃς	μαστᾰ́ζῃ	μαστᾰ́ζητον	μαστᾰ́ζητον	μαστᾰ́ζωμεν	μαστᾰ́ζητε	μαστᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	μαστᾰ́ζοιμῐ	μαστᾰ́ζοις	μαστᾰ́ζοι	μαστᾰ́ζοιτον	μαστᾰζοίτην	μαστᾰ́ζοιμεν	μαστᾰ́ζοιτε	μαστᾰ́ζοιεν
	imperative		μάστᾰζε	μαστᾰζέτω	μαστᾰ́ζετον	μαστᾰζέτων		μαστᾰ́ζετε	μαστᾰζόντων
middle/ passive	indicative	μαστᾰ́ζομαι	μαστᾰ́ζῃ, μαστᾰ́ζει	μαστᾰ́ζεται	μαστᾰ́ζεσθον	μαστᾰ́ζεσθον	μαστᾰζόμεθᾰ	μαστᾰ́ζεσθε	μαστᾰ́ζονται
	subjunctive	μαστᾰ́ζωμαι	μαστᾰ́ζῃ	μαστᾰ́ζηται	μαστᾰ́ζησθον	μαστᾰ́ζησθον	μαστᾰζώμεθᾰ	μαστᾰ́ζησθε	μαστᾰ́ζωνται
	optative	μαστᾰζοίμην	μαστᾰ́ζοιο	μαστᾰ́ζοιτο	μαστᾰ́ζοισθον	μαστᾰζοίσθην	μαστᾰζοίμεθᾰ	μαστᾰ́ζοισθε	μαστᾰ́ζοιντο
	imperative		μαστᾰ́ζου	μαστᾰζέσθω	μαστᾰ́ζεσθον	μαστᾰζέσθων		μαστᾰ́ζεσθε	μαστᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		μαστᾰ́ζειν				μαστᾰ́ζεσθαι
participle	m	μαστᾰ́ζων				μαστᾰζόμενος
	f	μαστᾰ́ζουσᾰ				μαστᾰζομένη
	n	μαστᾰ́ζον				μαστᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἐμάστᾰζον, ἐμαστᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμάστᾰζον	ἐμάστᾰζες	ἐμάστᾰζε(ν)	ἐμαστᾰ́ζετον	ἐμαστᾰζέτην	ἐμαστᾰ́ζομεν	ἐμαστᾰ́ζετε	ἐμάστᾰζον
middle/ passive	indicative	ἐμαστᾰζόμην	ἐμαστᾰ́ζου	ἐμαστᾰ́ζετο	ἐμαστᾰ́ζεσθον	ἐμαστᾰζέσθην	ἐμαστᾰζόμεθᾰ	ἐμαστᾰ́ζεσθε	ἐμαστᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: μαστᾰ́σω, μαστᾰ́σομαι, μαστᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μαστᾰ́σω	μαστᾰ́σεις	μαστᾰ́σει	μαστᾰ́σετον	μαστᾰ́σετον	μαστᾰ́σομεν	μαστᾰ́σετε	μαστᾰ́σουσῐ(ν)
active	optative	μαστᾰ́σοιμῐ	μαστᾰ́σοις	μαστᾰ́σοι	μαστᾰ́σοιτον	μαστᾰσοίτην	μαστᾰ́σοιμεν	μαστᾰ́σοιτε	μαστᾰ́σοιεν
middle	indicative	μαστᾰ́σομαι	μαστᾰ́σῃ, μαστᾰ́σει	μαστᾰ́σεται	μαστᾰ́σεσθον	μαστᾰ́σεσθον	μαστᾰσόμεθᾰ	μαστᾰ́σεσθε	μαστᾰ́σονται
middle	optative	μαστᾰσοίμην	μαστᾰ́σοιο	μαστᾰ́σοιτο	μαστᾰ́σοισθον	μαστᾰσοίσθην	μαστᾰσοίμεθᾰ	μαστᾰ́σοισθε	μαστᾰ́σοιντο
passive	indicative	μαστᾰσθήσομαι	μαστᾰσθήσῃ	μαστᾰσθήσεται	μαστᾰσθήσεσθον	μαστᾰσθήσεσθον	μαστᾰσθησόμεθᾰ	μαστᾰσθήσεσθε	μαστᾰσθήσονται
passive	optative	μαστᾰσθησοίμην	μαστᾰσθήσοιο	μαστᾰσθήσοιτο	μαστᾰσθήσοισθον	μαστᾰσθησοίσθην	μαστᾰσθησοίμεθᾰ	μαστᾰσθήσοισθε	μαστᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		μαστᾰ́σειν			μαστᾰ́σεσθαι		μαστᾰσθήσεσθαι
participle	m	μαστᾰ́σων			μαστᾰσόμενος		μαστᾰσθησόμενος
	f	μαστᾰ́σουσᾰ			μαστᾰσομένη		μαστᾰσθησομένη
	n	μαστᾰ́σον			μαστᾰσόμενον		μαστᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἐμάστᾰσᾰ, ἐμαστᾰσᾰ́μην, ἐμαστᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐμάστᾰσᾰ	ἐμάστᾰσᾰς	ἐμάστᾰσε(ν)	ἐμαστᾰ́σᾰτον	ἐμαστᾰσᾰ́την	ἐμαστᾰ́σᾰμεν	ἐμαστᾰ́σᾰτε	ἐμάστᾰσᾰν
	subjunctive	μαστᾰ́σω	μαστᾰ́σῃς	μαστᾰ́σῃ	μαστᾰ́σητον	μαστᾰ́σητον	μαστᾰ́σωμεν	μαστᾰ́σητε	μαστᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	μαστᾰ́σαιμῐ	μαστᾰ́σειᾰς, μαστᾰ́σαις	μαστᾰ́σειε(ν), μαστᾰ́σαι	μαστᾰ́σαιτον	μαστᾰσαίτην	μαστᾰ́σαιμεν	μαστᾰ́σαιτε	μαστᾰ́σειᾰν, μαστᾰ́σαιεν
	imperative		μάστᾰσον	μαστᾰσᾰ́τω	μαστᾰ́σᾰτον	μαστᾰσᾰ́των		μαστᾰ́σᾰτε	μαστᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐμαστᾰσᾰ́μην	ἐμαστᾰ́σω	ἐμαστᾰ́σᾰτο	ἐμαστᾰ́σᾰσθον	ἐμαστᾰσᾰ́σθην	ἐμαστᾰσᾰ́μεθᾰ	ἐμαστᾰ́σᾰσθε	ἐμαστᾰ́σᾰντο
	subjunctive	μαστᾰ́σωμαι	μαστᾰ́σῃ	μαστᾰ́σηται	μαστᾰ́σησθον	μαστᾰ́σησθον	μαστᾰσώμεθᾰ	μαστᾰ́σησθε	μαστᾰ́σωνται
	optative	μαστᾰσαίμην	μαστᾰ́σαιο	μαστᾰ́σαιτο	μαστᾰ́σαισθον	μαστᾰσαίσθην	μαστᾰσαίμεθᾰ	μαστᾰ́σαισθε	μαστᾰ́σαιντο
	imperative		μάστᾰσαι	μαστᾰσᾰ́σθω	μαστᾰ́σᾰσθον	μαστᾰσᾰ́σθων		μαστᾰ́σᾰσθε	μαστᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐμαστᾰ́σθην	ἐμαστᾰ́σθης	ἐμαστᾰ́σθη	ἐμαστᾰ́σθητον	ἐμαστᾰσθήτην	ἐμαστᾰ́σθημεν	ἐμαστᾰ́σθητε	ἐμαστᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	μαστᾰσθῶ	μαστᾰσθῇς	μαστᾰσθῇ	μαστᾰσθῆτον	μαστᾰσθῆτον	μαστᾰσθῶμεν	μαστᾰσθῆτε	μαστᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	μαστᾰσθείην	μαστᾰσθείης	μαστᾰσθείη	μαστᾰσθεῖτον, μαστᾰσθείητον	μαστᾰσθείτην, μαστᾰσθειήτην	μαστᾰσθεῖμεν, μαστᾰσθείημεν	μαστᾰσθεῖτε, μαστᾰσθείητε	μαστᾰσθεῖεν, μαστᾰσθείησᾰν
	imperative		μαστᾰ́σθητῐ	μαστᾰσθήτω	μαστᾰ́σθητον	μαστᾰσθήτων		μαστᾰ́σθητε	μαστᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		μαστᾰ́σαι			μαστᾰ́σᾰσθαι		μαστᾰσθῆναι
participle	m	μαστᾰ́σᾱς			μαστᾰσᾰ́μενος		μαστᾰσθείς
	f	μαστᾰ́σᾱσᾰ			μαστᾰσᾰμένη		μαστᾰσθεῖσᾰ
	n	μαστᾰ́σᾰν			μαστᾰσᾰ́μενον		μαστᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Perfect: μεμάστᾰκᾰ, μεμάστᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	μεμάστᾰκᾰ	μεμάστᾰκᾰς	μεμάστᾰκε(ν)	μεμαστᾰ́κᾰτον	μεμαστᾰ́κᾰτον	μεμαστᾰ́κᾰμεν	μεμαστᾰ́κᾰτε	μεμαστᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	μεμαστᾰ́κω	μεμαστᾰ́κῃς	μεμαστᾰ́κῃ	μεμαστᾰ́κητον	μεμαστᾰ́κητον	μεμαστᾰ́κωμεν	μεμαστᾰ́κητε	μεμαστᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	μεμαστᾰ́κοιμῐ, μεμαστᾰκοίην	μεμαστᾰ́κοις, μεμαστᾰκοίης	μεμαστᾰ́κοι, μεμαστᾰκοίη	μεμαστᾰ́κοιτον	μεμαστᾰκοίτην	μεμαστᾰ́κοιμεν	μεμαστᾰ́κοιτε	μεμαστᾰ́κοιεν
	imperative		μεμάστᾰκε	μεμαστᾰκέτω	μεμαστᾰ́κετον	μεμαστᾰκέτων		μεμαστᾰ́κετε	μεμαστᾰκόντων
middle/ passive	indicative	μεμάστᾰσμαι	μεμάστᾰσαι	μεμάστᾰσται	μεμάστᾰσθον	μεμάστᾰσθον	μεμαστᾰ́σμεθᾰ	μεμάστᾰσθε	μεμαστᾰ́δᾰται
	subjunctive	μεμαστᾰσμένος ὦ	μεμαστᾰσμένος ᾖς	μεμαστᾰσμένος ᾖ	μεμαστᾰσμένω ἦτον	μεμαστᾰσμένω ἦτον	μεμαστᾰσμένοι ὦμεν	μεμαστᾰσμένοι ἦτε	μεμαστᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	μεμαστᾰσμένος εἴην	μεμαστᾰσμένος εἴης	μεμαστᾰσμένος εἴη	μεμαστᾰσμένω εἴητον/εἶτον	μεμαστᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	μεμαστᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	μεμαστᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	μεμαστᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		μεμάστᾰσο	μεμαστᾰ́σθω	μεμάστᾰσθον	μεμαστᾰ́σθων		μεμάστᾰσθε	μεμαστᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		μεμαστᾰκέναι				μεμαστᾰ́σθαι
participle	m	μεμαστᾰκώς				μεμαστᾰσμένος
	f	μεμαστᾰκυῖᾰ				μεμαστᾰσμένη
	n	μεμαστᾰκός				μεμαστᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Pluperfect: ἐμαστᾰ́κειν, ἐμαστᾰ́σμην