μαντεύομαι
Ancient Greek
Etymology
From μάντις (mántis, “seer”) + -εύω (-eúō).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /man.těu̯.o.mai̯/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /manˈte.wo.mɛ/
- (4th CE Koine) IPA(key): /manˈte.βo.mɛ/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /manˈte.vo.me/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /manˈde.vo.me/
Verb
μᾰντεύομαι • (manteúomai)
- I divine, prophesy
- 458 BCE, Aeschylus, The Eumenides 716
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.67
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 1.107
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 2.300
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 16.859
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 19.420
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 2.170
- 800 BCE – 600 BCE, Homer, Odyssey 9.510
- I presage, forbode
- 458 BCE, Aeschylus, Agamemnon 1367
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Generation of Animals 765a27
- 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Rhetoric 1373b7
- 386 BCE – 367 BCE, Plato, Cratylus 411b
- Module:Quotations:383: attempt to compare number with nil
- (of animals) I get scent of
- 300 BCE – 200 BCE, Theocritus, Collected Works 21.45
- I consult an oracle, I seek divinations
- Aeshin., 3 107
- 414 BCE, Aristophanes, The Birds 593
- 422 BCE, Aristophanes, The Wasps 159
- 413 BCE, Euripides, Ion 346
- 413 BCE, Euripides, Ion 431
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 1.46
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.172
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 6.76
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 8.36
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Olympian Ode 6.38
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Olympian Ode 7.31
- 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 4.163
- 400 BCE – 387 BCE, Plato, Apology 21a
- (of the god) I give an oracle
- 330 BCE, Demosthenes, On the Crown 253
- 125 CE – 200 CE, Lucian, Alexander the False Prophet 19
- 125 CE – 200 CE, Lucian, Soloecista 9
- (later Greek, in active and passive) I give an oracle
- 86 CE – 160 CE, Arrian, Ind. 11.5
- 200 CE – 400 CE, Heliodorus of Emesa, Aethiopica 7.1
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.45
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 5.114
- 300 CE – 400 CE, Himerius, Orations 10.5
- 300 CE – 400 CE, Himerius, Orations 14.34
- 300 CE – 400 CE, Himerius, Orations 23.23
- 46 CE – 120 CE, Plutarch, Alexander the Great 75
- 100 CE – 200 CE, Xenophon of Ephesus, Ephesian Tale 5.4
Inflection
Present: μᾰντεύω, μᾰντεύομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | μᾰντεύω | μᾰντεύεις | μᾰντεύει | μᾰντεύετον | μᾰντεύετον | μᾰντεύομεν | μᾰντεύετε | μᾰντεύουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | μᾰντεύω | μᾰντεύῃς | μᾰντεύῃ | μᾰντεύητον | μᾰντεύητον | μᾰντεύωμεν | μᾰντεύητε | μᾰντεύωσῐ(ν) | |||||
optative | μᾰντεύοιμῐ | μᾰντεύοις | μᾰντεύοι | μᾰντεύοιτον | μᾰντευοίτην | μᾰντεύοιμεν | μᾰντεύοιτε | μᾰντεύοιεν | |||||
imperative | μᾰ́ντευε | μᾰντευέτω | μᾰντεύετον | μᾰντευέτων | μᾰντεύετε | μᾰντευόντων | |||||||
middle/ passive | indicative | μᾰντεύομαι | μᾰντεύῃ, μᾰντεύει | μᾰντεύεται | μᾰντεύεσθον | μᾰντεύεσθον | μᾰντευόμεθᾰ | μᾰντεύεσθε | μᾰντεύονται | ||||
subjunctive | μᾰντεύωμαι | μᾰντεύῃ | μᾰντεύηται | μᾰντεύησθον | μᾰντεύησθον | μᾰντευώμεθᾰ | μᾰντεύησθε | μᾰντεύωνται | |||||
optative | μᾰντευοίμην | μᾰντεύοιο | μᾰντεύοιτο | μᾰντεύοισθον | μᾰντευοίσθην | μᾰντευοίμεθᾰ | μᾰντεύοισθε | μᾰντεύοιντο | |||||
imperative | μᾰντεύου | μᾰντευέσθω | μᾰντεύεσθον | μᾰντευέσθων | μᾰντεύεσθε | μᾰντευέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | μᾰντεύειν | μᾰντεύεσθαι | |||||||||||
participle | m | μᾰντεύων | μᾰντευόμενος | ||||||||||
f | μᾰντεύουσᾰ | μᾰντευομένη | |||||||||||
n | μᾰντεῦον | μᾰντευόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: ἐμᾰ́ντευον, ἐμᾰντευόμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | ἐμᾰ́ντευον | ἐμᾰ́ντευες | ἐμᾰ́ντευε(ν) | ἐμᾰντεύετον | ἐμᾰντευέτην | ἐμᾰντεύομεν | ἐμᾰντεύετε | ἐμᾰ́ντευον | ||||
middle/ passive | indicative | ἐμᾰντευόμην | ἐμᾰντεύου | ἐμᾰντεύετο | ἐμᾰντεύεσθον | ἐμᾰντευέσθην | ἐμᾰντευόμεθᾰ | ἐμᾰντεύεσθε | ἐμᾰντεύοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: μᾰντεύσομαι, μᾰντευθήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | μᾰντεύσομαι | μᾰντεύσῃ, μᾰντεύσει | μᾰντεύσεται | μᾰντεύσεσθον | μᾰντεύσεσθον | μᾰντευσόμεθᾰ | μᾰντεύσεσθε | μᾰντεύσονται | ||||
optative | μᾰντευσοίμην | μᾰντεύσοιο | μᾰντεύσοιτο | μᾰντεύσοισθον | μᾰντευσοίσθην | μᾰντευσοίμεθᾰ | μᾰντεύσοισθε | μᾰντεύσοιντο | |||||
passive | indicative | μᾰντευθήσομαι | μᾰντευθήσῃ | μᾰντευθήσεται | μᾰντευθήσεσθον | μᾰντευθήσεσθον | μᾰντευθησόμεθᾰ | μᾰντευθήσεσθε | μᾰντευθήσονται | ||||
optative | μᾰντευθησοίμην | μᾰντευθήσοιο | μᾰντευθήσοιτο | μᾰντευθήσοισθον | μᾰντευθησοίσθην | μᾰντευθησοίμεθᾰ | μᾰντευθήσοισθε | μᾰντευθήσοιντο | |||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | μᾰντεύσεσθαι | μᾰντευθήσεσθαι | |||||||||||
participle | m | μᾰντευσόμενος | μᾰντευθησόμενος | ||||||||||
f | μᾰντευσομένη | μᾰντευθησομένη | |||||||||||
n | μᾰντευσόμενον | μᾰντευθησόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: ἐμᾰντευσᾰ́μην, ἐμᾰντεύθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle | indicative | ἐμᾰντευσᾰ́μην | ἐμᾰντεύσω | ἐμᾰντεύσᾰτο | ἐμᾰντεύσᾰσθον | ἐμᾰντευσᾰ́σθην | ἐμᾰντευσᾰ́μεθᾰ | ἐμᾰντεύσᾰσθε | ἐμᾰντεύσᾰντο | ||||
subjunctive | μαντεύσωμαι | μαντεύσῃ | μαντεύσηται | μαντεύσησθον | μαντεύσησθον | μαντευσώμεθᾰ | μαντεύσησθε | μαντεύσωνται | |||||
optative | μαντευσαίμην | μαντεύσαιο | μαντεύσαιτο | μαντεύσαισθον | μαντευσαίσθην | μαντευσαίμεθᾰ | μαντεύσαισθε | μαντεύσαιντο | |||||
imperative | μάντευσαι | μαντευσᾰ́σθω | μαντεύσᾰσθον | μαντευσᾰ́σθων | μαντεύσᾰσθε | μαντευσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | ἐμᾰντεύθην | ἐμᾰντεύθης | ἐμᾰντεύθη | ἐμᾰντεύθητον | ἐμᾰντευθήτην | ἐμᾰντεύθημεν | ἐμᾰντεύθητε | ἐμᾰντεύθησᾰν | ||||
subjunctive | μᾰντευθῶ | μᾰντευθῇς | μᾰντευθῇ | μᾰντευθῆτον | μᾰντευθῆτον | μᾰντευθῶμεν | μᾰντευθῆτε | μᾰντευθῶσῐ(ν) | |||||
optative | μᾰντευθείην | μᾰντευθείης | μᾰντευθείη | μᾰντευθεῖτον, μᾰντευθείητον | μᾰντευθείτην, μᾰντευθειήτην | μᾰντευθεῖμεν, μᾰντευθείημεν | μᾰντευθεῖτε, μᾰντευθείητε | μᾰντευθεῖεν, μᾰντευθείησᾰν | |||||
imperative | μᾰντεύθητῐ | μᾰντευθήτω | μᾰντεύθητον | μᾰντευθήτων | μᾰντεύθητε | μᾰντευθέντων | |||||||
middle | passive | ||||||||||||
infinitive | μαντεύσᾰσθαι | μᾰντευθῆναι | |||||||||||
participle | m | μαντευσᾰ́μενος | μᾰντευθείς | ||||||||||
f | μαντευσᾰμένη | μᾰντευθεῖσᾰ | |||||||||||
n | μαντευσᾰ́μενον | μᾰντευθέν | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: μεμᾰ́ντευμαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
middle/ passive | indicative | μεμᾰ́ντευμαι | μεμᾰ́ντευσαι | μεμᾰ́ντευται | μεμᾰ́ντευσθον | μεμᾰ́ντευσθον | μεμᾰντεύμεθᾰ | μεμᾰ́ντευσθε | μεμᾰ́ντευνται | ||||
subjunctive | μεμᾰντευμένος ὦ | μεμᾰντευμένος ᾖς | μεμᾰντευμένος ᾖ | μεμᾰντευμένω ἦτον | μεμᾰντευμένω ἦτον | μεμᾰντευμένοι ὦμεν | μεμᾰντευμένοι ἦτε | μεμᾰντευμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | μεμᾰντευμένος εἴην | μεμᾰντευμένος εἴης | μεμᾰντευμένος εἴη | μεμᾰντευμένοι εἴητον/εἶτον | μεμᾰντευμένω εἰήτην/εἴτην | μεμᾰντευμένοι εἴημεν/εἶμεν | μεμᾰντευμένοι εἴητε/εἶτε | μεμᾰντευμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | μεμᾰ́ντευσο | μεμᾰντεύσθω | μεμᾰ́ντευσθον | μεμᾰντεύσθων | μεμᾰ́ντευσθε | μεμᾰντεύσθων | |||||||
middle/passive | |||||||||||||
infinitive | μεμᾰντεῦσθαι | ||||||||||||
participle | m | μεμᾰντευμένος | |||||||||||
f | μεμᾰντευμένη | ||||||||||||
n | μεμᾰντευμένον | ||||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Synonyms
- θριάομαι (thriáomai)
Derived terms
- ἀνᾰμᾰντεύομαι (anamanteúomai)
- ἀντιμᾰντεύομαι (antimanteúomai)
- ἀπομᾰντεύομαι (apomanteúomai)
- δῐᾰμᾰντεύομαι (diamanteúomai)
- ἐπιμᾰντεύομαι (epimanteúomai)
- κᾰτᾰμᾰντεύομαι (katamanteúomai)
- προμᾰντεύομαι (promanteúomai)
- ὑπομᾰντεύομαι (hupomanteúomai)
Related terms
- ἀμάντευτος (amánteutos)
- μᾰντείᾱ (manteíā)
- μάντευμᾰ (mánteuma)
- μᾰντευτέον (manteutéon)
- μᾰντευτής (manteutḗs)
- μᾰντευτικός (manteutikós)
- μᾰντευτός (manteutós)
- πολυμάντευτος (polumánteutos)
References
- μαντεύομαι in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- μαντεύομαι in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- μαντεύομαι in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- μαντεύομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- μαντεύομαι in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- μαντεύομαι in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G3132 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979