μαγνητικός

μαγνητικός

Greek

Adjective

μαγνητικός • (magnitikós) m (feminine μαγνητική, neuter μαγνητικό)

1. magnetic, of or pertaining to magnetism.
2. (figuratively) mesmerising, attractive (personality)

Declension

declension of μαγνητικός

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μαγνητικός	μαγνητική	μαγνητικό	μαγνητικοί	μαγνητικές	μαγνητικά
genitive	μαγνητικού	μαγνητικής	μαγνητικού	μαγνητικών	μαγνητικών	μαγνητικών
accusative	μαγνητικό	μαγνητική	μαγνητικό	μαγνητικούς	μαγνητικές	μαγνητικά
vocative	μαγνητικέ	μαγνητική	μαγνητικό	μαγνητικοί	μαγνητικές	μαγνητικά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο μαγνητικός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο μαγνητικός (o pio magnitikós), etc.)

Derived terms

• μαγνητικό πεδίο n (magnitikó pedío, “magnetic field”)
• μαγνητική ροή f (magnitikí roḯ, “magnetic flux”)