μαγειρικός

μαγειρικός

Ancient Greek

Etymology

From μᾰ́γειρος (mágeiros) +‎ -ῐκός (-ikós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ma.ɡeː.ri.kós/ → /ma.ʝi.riˈkos/ → /ma.ʝi.riˈkos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ma.ɡeː.ri.kós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ma.ɡi.riˈkos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ma.ʝi.riˈkos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ma.ʝi.riˈkos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ma.ʝi.riˈkos/

Adjective

μᾰγειρῐκός • (mageirikós) m (feminine μᾰγειρῐκή, neuter μᾰγειρῐκόν); first/second declension

1. fit for a cook or cookery
2. (of persons) skilled in cooking

Inflection

First and second declension of μᾰγειρῐκός; μᾰγειρῐκή; μᾰγειρῐκόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		μᾰγειρῐκός mageirikós	μᾰγειρῐκή mageirikḗ	μᾰγειρῐκόν mageirikón		μᾰγειρῐκώ mageirikṓ	μᾰγειρῐκᾱ́ mageirikā́	μᾰγειρῐκώ mageirikṓ		μᾰγειρῐκοί mageirikoí	μᾰγειρῐκαί mageirikaí	μᾰγειρῐκᾰ́ mageiriká
Genitive		μᾰγειρῐκοῦ mageirikoû	μᾰγειρῐκῆς mageirikês	μᾰγειρῐκοῦ mageirikoû		μᾰγειρῐκοῖν mageirikoîn	μᾰγειρῐκαῖν mageirikaîn	μᾰγειρῐκοῖν mageirikoîn		μᾰγειρῐκῶν mageirikôn	μᾰγειρῐκῶν mageirikôn	μᾰγειρῐκῶν mageirikôn
Dative		μᾰγειρῐκῷ mageirikôi	μᾰγειρῐκῇ mageirikêi	μᾰγειρῐκῷ mageirikôi		μᾰγειρῐκοῖν mageirikoîn	μᾰγειρῐκαῖν mageirikaîn	μᾰγειρῐκοῖν mageirikoîn		μᾰγειρῐκοῖς mageirikoîs	μᾰγειρῐκαῖς mageirikaîs	μᾰγειρῐκοῖς mageirikoîs
Accusative		μᾰγειρῐκόν mageirikón	μᾰγειρῐκήν mageirikḗn	μᾰγειρῐκόν mageirikón		μᾰγειρῐκώ mageirikṓ	μᾰγειρῐκᾱ́ mageirikā́	μᾰγειρῐκώ mageirikṓ		μᾰγειρῐκούς mageirikoús	μᾰγειρῐκᾱ́ς mageirikā́s	μᾰγειρῐκᾰ́ mageiriká
Vocative		μᾰγειρῐκέ mageiriké	μᾰγειρῐκή mageirikḗ	μᾰγειρῐκόν mageirikón		μᾰγειρῐκώ mageirikṓ	μᾰγειρῐκᾱ́ mageirikā́	μᾰγειρῐκώ mageirikṓ		μᾰγειρῐκοί mageirikoí	μᾰγειρῐκαί mageirikaí	μᾰγειρῐκᾰ́ mageiriká
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		μᾰγειρῐκῶς mageirikôs				μᾰγειρῐκώτερος mageirikṓteros				μᾰγειρῐκώτᾰτος mageirikṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• English: magiric, magirics

References

• “μαγειρικός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “μαγειρικός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• μαγειρικός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • cook idem, page 173.
  • culinary idem, page 188.

---

Greek

Adjective

μαγειρικός • (mageirikós) m (feminine μαγειρική, neuter μαγειρικό)

1. culinary, cooking

Declension

Declension of μαγειρικός

number  case \\ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	μαγειρικός •	μαγειρική •	μαγειρικό •	μαγειρικοί •	μαγειρικές •	μαγειρικά •
genitive	μαγειρικού •	μαγειρικής •	μαγειρικού •	μαγειρικών •	μαγειρικών •	μαγειρικών •
accusative	μαγειρικό •	μαγειρική •	μαγειρικό •	μαγειρικούς •	μαγειρικές •	μαγειρικά •
vocative	μαγειρικέ •	μαγειρική •	μαγειρικό •	μαγειρικοί •	μαγειρικές •	μαγειρικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο μαγειρικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο μαγειρικός, etc.)

Derived terms

• μαγειρικά λίπη n pl (mageiriká lípi, “cooking fats”)
• μαγειρικά σκεύη n pl (mageiriká skévi, “kitchenware”)
• μαγειρικό αλάτι n (mageirikó aláti, “salt for cooking”)

 

Related terms

• see: μαγειρική f (mageirikí, “cookery”)