ληστής
Greek
Etymology
From Ancient Greek λῃστής (lēistḗs) / ληϊστής (lēïstḗs), from λεία (leía, “booty, plunder”).
Pronunciation
- IPA(key): /liˈstis/
- Hyphenation: λη‧στής
Noun
ληστής • (listís) m (plural ληστές)
- robber, thief, bandit, burglar (one who steals another person's property by force)
- Αδίστακτοι ληστές εδειραν και λήστεψαν 90-χρονη.
- Adístaktoi listés edeiran kai lístepsan 90-chroni.
- Ruthless thieves beat and robbed a 90-year-old.
- Η αστυνομία καταζητεί τον ένοπλο ληστή.
- I astynomía kataziteí ton énoplo listí.
- Ongoing police search for the armed robber.
- Τίτλος θεατρικού έργου: «Οι Ληστές» του γερμανού ποιητή Φρίντριχ Σίλλερ
- Títlos theatrikoú érgou: «Oi Listés» tou germanoú poiití Fríntrich Síller
- Theatrical play title: The Robbers by the German poet Friedrich Schiller
- (figuratively) profiteering [1]
- Synonym: αισχροκερδής (aischrokerdís)
- (historical) highwayman, bandit
- Tα βουνά ήταν κρησφύγετα των ληστών.
- Ta vouná ítan krisfýgeta ton listón.
- The mountains were hiding places of the robbers.
Declension
declension of ληστής
| case \\ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | ληστής • | ληστές • |
| genitive | ληστή • | ληστών • |
| accusative | ληστή • | ληστές • |
| vocative | ληστή • | ληστές • |
Rare form [2]
declension of ληστής
| case \\ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | ληστής • | ληστές • |
| genitive | ληστού • | ληστών • |
| accusative | ληστή • | ληστές • |
| vocative | ληστής • | ληστές • |
Synonyms
- κλέφτης m (kléftis, “thief”)
- διαρρήκτης m (diarríktis, “burglar”)
- λωποδύτης m (lopodýtis, “petty thief”)
- αισχροκερδής m (aischrokerdís, “profiteer”)
Related terms
- αλήστευτος (alísteftos, “unrobbed”)
- αρχιληστής m (archilistís, “chief bandit”)
- καταλήστευση f (katalístefsi, “extreme robbery, exploitation”)
- καταληστεύω (katalistévo, “rob excessively, exploit extremely”)
- λησταποδοχή f (listapodochí, “receiving stolen goods”)
- λησταποδόχος m (listapodóchos, “receiver of stolen goods”)
- λησταρχείο n (listarcheío, “bandits' den”)
- λήσταρχος m (lístarchos, “bandit chief”) feminine: λησταρχίνα (listarchína)
- ληστεία f (listeía, “robbery”)
- ληστεύω (listévo, “rob”)
- ληστοκρατία f (listokratía, “the rule of robbers”)
- ληστοκρατούμαι (listokratoúmai, “ruled by robbers”)
- ληστοπραξία f (listopraxía, “committing robbery”) (law)
- ληστοσυμμορία f (listosymmoría, “gang of robbers”)
- ληστοτρόφος m (listotrófos, “who helps or nurtures robbers”)
- ληστοφυγόδικος m (listofygódikos, “a fugitive robber”)
- ληστρικός (listrikós, “predatory, by way of robbery”)
See also
- απατεώνας m (apateónas, “crook, swindler”)
- κακοποιός (kakopoiós, “criminal”, noun and adjective)
- πειρατής m (peiratís, “pirate”)
- συμμορία f (symmoría, “gang”)
References
- ληστής - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
- Rare feminine noun, at Georgios Babiniotis (2002), “ληστής”, in Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of the New Greek Language] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias, →ISBN.
Note: Also found as mediaeval adjective at λῃστής in Trapp, Erich, et al. (1994–2007) Lexikon zur byzantinischen Gräzität besonders des 9.-12. Jahrhunderts [the Lexicon of Byzantine Hellenism, Particularly the 9th–12th Centuries], Verlag der Österreichischen Akademie der Wissenschaften