λεβέντης

Greek

Etymology

Inherited from the mediaeval Byzantine Greek λεβέντης (lebéntēs, “sailor of Ottoman navy, undisciplined young lad”), from Ottoman Turkish لوند‎ (levend) (Turkish levent), from Persian ‎ (lawand)[1][2]
A connection with Italian leventi is unlikely.[3]

Pronunciation

IPA^(key): /leˈven.dis/
Hyphenation: λε‧βέ‧ντης

Noun

λεβέντης • (levéntis) m (plural λεβέντες or λεβέντηδες, feminine λεβέντισσα)

manly, strong young lad
(figurative) brave (young) man
Synonym: παλικάρι (palikári)

Declension

declension of λεβέντης

case \\ number	singular	plural
nominative	λεβέντης •	λεβέντες • λεβέντηδες •
genitive	λεβέντη •	λεβέντηδων •
accusative	λεβέντη •	λεβέντες • λεβέντηδες •
vocative	λεβέντη •	λεβέντες • λεβέντηδες •

References

Nişanyan, Sevan (2002–), “levent”, in Nişanyan Sözlük
λεβέντης - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.
Babiniotis, Georgios (2010), “λεβέντης”, in Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek] (in Greek), Athens: Lexicology Centre

[1] Nişanyan, Sevan (2002–), “levent”, in Nişanyan Sözlük

[2] λεβέντης - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

[3] Babiniotis, Georgios (2010), “λεβέντης”, in Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek] (in Greek), Athens: Lexicology Centre