λείπω
Ancient Greek
Etymology
From Proto-Indo-European *leykʷ-. Cognates include Sanskrit रिणक्ति (riṇakti), Latin linquō, Old Armenian լքանեմ (lkʿanem), Proto-Germanic *līhwaną (“to lend”), Old Church Slavonic отлѣкъ (otlěkŭ, “remains”), Lithuanian ãt-laikas (“remains”), likti (“to stay”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /lěː.pɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ˈli.po/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ˈli.po/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ˈli.po/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ˈli.po/
Verb
λείπω • (leípō)
- I leave
- I leave alone, release
- (passive) I am left, remain, survive
- (intransitive) I leave, depart, disappear
- I desert, fail
- I lack, fall short, fail
Inflection
Not listed in these tables is an extremely rare first person dual form: λελείμμεθον (leleímmethon), in Sophocles, Electra 950. Only a small handful of first-person dual forms are attested in the entire Ancient Greek corpus.
Present: λείπω, λείπομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | λείπω | λείπεις | λείπει | λείπετον | λείπετον | λείπομεν | λείπετε | λείπουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | λείπω | λείπῃς | λείπῃ | λείπητον | λείπητον | λείπωμεν | λείπητε | λείπωσῐ(ν) | |||||
| optative | λείποιμῐ | λείποις | λείποι | λείποιτον | λειποίτην | λείποιμεν | λείποιτε | λείποιεν | |||||
| imperative | λεῖπε | λειπέτω | λείπετον | λειπέτων | λείπετε | λειπόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | λείπομαι | λείπῃ, λείπει | λείπεται | λείπεσθον | λείπεσθον | λειπόμεθᾰ | λείπεσθε | λείπονται | ||||
| subjunctive | λείπωμαι | λείπῃ | λείπηται | λείπησθον | λείπησθον | λειπώμεθᾰ | λείπησθε | λείπωνται | |||||
| optative | λειποίμην | λείποιο | λείποιτο | λείποισθον | λειποίσθην | λειποίμεθᾰ | λείποισθε | λείποιντο | |||||
| imperative | λείπου | λειπέσθω | λείπεσθον | λειπέσθων | λείπεσθε | λειπέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | λείπειν | λείπεσθαι | |||||||||||
| participle | m | λείπων | λειπόμενος | ||||||||||
| f | λείπουσᾰ | λειπομένη | |||||||||||
| n | λεῖπον | λειπόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἔλειπον, ἐλειπόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἔλειπον | ἔλειπες | ἔλειπε(ν) | ἐλείπετον | ἐλειπέτην | ἐλείπομεν | ἐλείπετε | ἔλειπον | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐλειπόμην | ἐλείπου | ἐλείπετο | ἐλείπεσθον | ἐλειπέσθην | ἐλειπόμεθᾰ | ἐλείπεσθε | ἐλείποντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: λείψω, λείψομαι, λειφθήσομαι (middle often used in passive sense)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | λείψω | λείψεις | λείψει | λείψετον | λείψετον | λείψομεν | λείψετε | λείψουσῐ(ν) | ||||
| optative | λείψοιμῐ | λείψοις | λείψοι | λείψοιτον | λειψοίτην | λείψοιμεν | λείψοιτε | λείψοιεν | |||||
| middle | indicative | λείψομαι | λείψῃ, λείψει | λείψεται | λείψεσθον | λείψεσθον | λειψόμεθᾰ | λείψεσθε | λείψονται | ||||
| optative | λειψοίμην | λείψοιο | λείψοιτο | λείψοισθον | λειψοίσθην | λειψοίμεθᾰ | λείψοισθε | λείψοιντο | |||||
| passive | indicative | λειφθήσομαι | λειφθήσῃ | λειφθήσεται | λειφθήσεσθον | λειφθήσεσθον | λειφθησόμεθᾰ | λειφθήσεσθε | λειφθήσονται | ||||
| optative | λειφθησοίμην | λειφθήσοιο | λειφθήσοιτο | λειφθήσοισθον | λειφθησοίσθην | λειφθησοίμεθᾰ | λειφθήσοισθε | λειφθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | λείψειν | λείψεσθαι | λειφθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | λείψων | λειψόμενος | λειφθησόμενος | |||||||||
| f | λείψουσᾰ | λειψομένη | λειφθησομένη | ||||||||||
| n | λεῖψον | λειψόμενον | λειφθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἔλῐπον, ἐλῐπόμην, ἐλείφθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἔλῐπον | ἔλῐπες | ἔλῐπε(ν) | ἐλῐ́πετον | ἐλῐπέτην | ἐλῐ́πομεν | ἐλῐ́πετε | ἔλῐπον | ||||
| subjunctive | λῐ́πω | λῐ́πῃς | λῐ́πῃ | λῐ́πητον | λῐ́πητον | λῐ́πωμεν | λῐ́πητε | λῐ́πωσῐ(ν) | |||||
| optative | λῐ́ποιμῐ | λῐ́ποις | λῐ́ποι | λῐ́ποιτον | λῐποίτην | λῐ́ποιμεν | λῐ́ποιτε | λῐ́ποιεν | |||||
| imperative | λῐ́πε | λῐπέτω | λῐ́πετον | λῐπέτων | λῐ́πετε | λῐπόντων | |||||||
| middle | indicative | ἐλῐπόμην | ἐλῐ́που | ἐλῐ́πετο | ἐλῐ́πεσθον | ἐλῐπέσθην | ἐλῐπόμεθᾰ | ἐλῐ́πεσθε | ἐλῐ́ποντο | ||||
| subjunctive | λῐ́πωμαι | λῐ́πῃ | λῐ́πηται | λῐ́πησθον | λῐ́πησθον | λῐπώμεθᾰ | λῐ́πησθε | λῐ́πωνται | |||||
| optative | λῐποίμην | λῐ́ποιο | λῐ́ποιτο | λῐ́ποισθον | λῐποίσθην | λῐποίμεθᾰ | λῐ́ποισθε | λῐ́ποιντο | |||||
| imperative | λῐποῦ | λῐπέσθω | λῐ́πεσθον | λῐπέσθων | λῐ́πεσθε | λῐπέσθων | |||||||
| passive | indicative | ἐλείφθην | ἐλείφθης | ἐλείφθη | ἐλείφθητον | ἐλειφθήτην | ἐλείφθημεν | ἐλείφθητε | ἐλείφθησᾰν | ||||
| subjunctive | λειφθῶ | λειφθῇς | λειφθῇ | λειφθῆτον | λειφθῆτον | λειφθῶμεν | λειφθῆτε | λειφθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | λειφθείην | λειφθείης | λειφθείη | λειφθεῖτον, λειφθείητον | λειφθείτην, λειφθειήτην | λειφθεῖμεν, λειφθείημεν | λειφθεῖτε, λειφθείητε | λειφθεῖεν, λειφθείησᾰν | |||||
| imperative | λείφθητῐ | λειφθήτω | λείφθητον | λειφθήτων | λείφθητε | λειφθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | λῐπεῖν | λῐπέσθαι | λειφθῆναι | ||||||||||
| participle | m | λῐπών | λῐπόμενος | λειφθείς | |||||||||
| f | λῐποῦσᾰ | λῐπομένη | λειφθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | λῐπόν | λῐπόμενον | λειφθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: λῐ́πον, λῐπόμην, λείφθην (Epic)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | λῐ́πον | λῐ́πες | λῐ́πε(ν) | λῐ́πετον | λῐπέτην | λῐ́πομεν | λῐ́πετε | λῐ́πον | ||||
| subjunctive | λῐ́πω, λῐ́πωμῐ | λῐ́πῃς, λῐ́πῃσθᾰ | λῐ́πῃ, λῐ́πῃσῐ | λῐ́πητον | λῐ́πητον | λῐ́πωμεν | λῐ́πητε | λῐ́πωσῐ(ν) | |||||
| optative | λῐ́ποιμῐ | λῐ́ποις/λῐ́ποισθᾰ | λῐ́ποι | λῐπεῖτον | λῐπείτην | λῐπεῖμεν | λῐπεῖτε | λῐπεῖεν | |||||
| imperative | λῐ́πε | λῐπέτω | λῐ́πετον | λῐπέτων | λῐ́πετε | λῐπόντων | |||||||
| middle | indicative | λῐπόμην | λῐ́πεο | λῐ́πετο | λῐ́πεσθον | λῐπέσθην | λῐπόμε(σ)θᾰ | λῐ́πεσθε | λῐ́ποντο | ||||
| subjunctive | λῐ́πωμαι, λῐπώμαιμῐ | λῐ́πηαι, λῐ́πηαι | λῐ́πηται, λῐπήταισῐ | λῐ́πησθον | λῐ́πησθον | λῐπώμε(σ)θᾰ | λῐ́πησθε | λῐ́πωνται | |||||
| optative | λῐποίμην | λῐ́ποιο | λῐ́ποιτο | λῐ́ποισθον | λῐποίσθην | λῐποίμε(σ)θᾰ | λῐ́ποισθε | λῐποίᾰτο | |||||
| imperative | λῐ́πεο | λῐπέσθω | λῐ́πεσθον | λῐπέσθων | λῐ́πεσθε | λῐπέσθων | |||||||
| passive | indicative | λείφθην | λείφθης | λείφθη | λείφθητον | λειφθήτην | λείφθημεν | λείφθητε | λείφθησᾰν, λεῖφθεν | ||||
| subjunctive | λειφθῶ, λειφθῶμῐ | λειφθῇς, λειφθῇσθᾰ | λειφθῇ, λειφθῇσῐ | λειφθῆτον | λειφθῆτον | λειφθῶμεν | λειφθῆτε | λειφθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | λειφθείην | λειφθείης | λειφθείη | λειφθεῖτον, λειφθείητον | λειφθείτην, λειφθειήτην | λειφθεῖμεν, λειφθείημεν | λειφθεῖτε, λειφθείητε | λείφθειεν, λειφθείησᾰν | |||||
| imperative | λείφθητῐ | λειφθήτω | λείφθητον | λειφθήτων | λείφθητε | λειφθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | λῐπεῖν/λῐπέμεν(αι) | λῐπέσθαι | λειφθῆναι/λειφθήμεναι | ||||||||||
| participle | m | λῐπών | λῐπόμενος | λειφθείς | |||||||||
| f | λῐποῦσᾰ | λῐπομένη | λειφθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | λῐπόν | λῐπόμενον | λειφθέν | ||||||||||
| Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἔλειψᾰ, ἐλειψᾰ́μην (Koine)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἔλειψᾰ | ἔλειψᾰς | ἔλειψε(ν) | ἐλείψᾰτον | ἐλειψᾰ́την | ἐλείψᾰμεν | ἐλείψᾰτε | ἔλειψᾰν | ||||
| subjunctive | λείψω | λείψῃς | λείψῃ | λείψητον | λείψητον | λείψωμεν | λείψητε | λείψωσῐ(ν) | |||||
| optative | λείψαιμῐ | λείψειᾰς, λείψαις | λείψειε(ν), λείψαι | λείψαιτον | λειψαίτην | λείψαιμεν | λείψαιτε | λείψειᾰν, λείψαιεν | |||||
| imperative | λεῖψον | λειψᾰ́τω | λείψᾰτον | λειψᾰ́των | λείψᾰτε | λειψᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐλειψᾰ́μην | ἐλείψω | ἐλείψᾰτο | ἐλείψᾰσθον | ἐλειψᾰ́σθην | ἐλειψᾰ́μεθᾰ | ἐλείψᾰσθε | ἐλείψᾰντο | ||||
| subjunctive | λείψωμαι | λείψῃ | λείψηται | λείψησθον | λείψησθον | λειψώμεθᾰ | λείψησθε | λείψωνται | |||||
| optative | λειψαίμην | λείψαιο | λείψαιτο | λείψαισθον | λειψαίσθην | λειψαίμεθᾰ | λείψαισθε | λείψαιντο | |||||
| imperative | λεῖψαι | λειψᾰ́σθω | λείψᾰσθον | λειψᾰ́σθων | λείψᾰσθε | λειψᾰ́σθων | |||||||
| active | middle | ||||||||||||
| infinitive | λεῖψαι | λείψᾰσθαι | |||||||||||
| participle | m | λείψᾱς | λειψᾰ́μενος | ||||||||||
| f | λείψᾱσᾰ | λειψᾰμένη | |||||||||||
| n | λεῖψᾰν | λειψᾰ́μενον | |||||||||||
| Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: λέλοιπᾰ, λέλειμμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | λέλοιπᾰ | λέλοιπᾰς | λέλοιπε(ν) | λελοίπᾰτον | λελοίπᾰτον | λελοίπᾰμεν | λελοίπᾰτε | λελοίπᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | λελοίπω | λελοίπῃς | λελοίπῃ | λελοίπητον | λελοίπητον | λελοίπωμεν | λελοίπητε | λελοίπωσῐ(ν) | |||||
| optative | λελοίποιμῐ, λελοιποίην | λελοίποις, λελοιποίης | λελοίποι, λελοιποίη | λελοίποιτον | λελοιποίτην | λελοίποιμεν | λελοίποιτε | λελοίποιεν | |||||
| imperative | λέλοιπε | λελοιπέτω | λελοίπετον | λελοιπέτων | λελοίπετε | λελοιπόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | λέλειμμαι | λέλειψαι | λέλειπται | λέλειφθον | λέλειφθον | λελείμμεθᾰ | λέλειφθε | λελείπᾰται | ||||
| subjunctive | λελειμμένος ὦ | λελειμμένος ᾖς | λελειμμένος ᾖ | λελειμμένω ἦτον | λελειμμένω ἦτον | λελειμμένοι ὦμεν | λελειμμένοι ἦτε | λελειμμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | λελειμμένος εἴην | λελειμμένος εἴης | λελειμμένος εἴη | λελειμμένοι εἴητον/εἶτον | λελειμμένω εἰήτην/εἴτην | λελειμμένοι εἴημεν/εἶμεν | λελειμμένοι εἴητε/εἶτε | λελειμμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | λέλειψο | λελείφθω | λέλειφθον | λελείφθων | λέλειφθε | λελείφθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | λελοιπέναι | λελεῖφθαι | |||||||||||
| participle | m | λελοιπώς | λελειμμένος | ||||||||||
| f | λελοιπυῖᾰ | λελειμμένη | |||||||||||
| n | λελοιπός | λελειμμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Pluperfect: ἐλελοίπειν, λελείμμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐλελοίπειν, ἐλελοίπη | ἐλελοίπεις, ἐλελοίπης | ἐλελοίπει(ν) | ἐλελοίπετον | ἐλελοιπέτην | ἐλελοίπεμεν | ἐλελοίπετε | ἐλελοίπεσᾰν | ||||
| middle/ passive | indicative | λελείμμην | λέλειψο | λέλειπτο | λέλειφθον | λελείφθην | λελείμμεθᾰ | λέλειφθε | λελείπᾰτο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future perfect: λελείψομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive | indicative | λελείψομαι | λελείψῃ, λελείψει | λελείψεται | λελείψεσθον | λελείψεσθον | λελειψόμεθᾰ | λελείψεσθε | λελείψονται | ||||
| optative | λελειψοίμην | λελείψοιο | λελείψοιτο | λελείψοισθον | λελειψοίσθην | λελειψοίμεθᾰ | λελείψοισθε | λελείψοιντο | |||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | λελείψεσθαι | ||||||||||||
| participle | m | λελειψόμενος | |||||||||||
| f | λελειψομένη | ||||||||||||
| n | λελειψόμενον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Derived terms
- ἀμφιλείπω (amphileípō)
- ἀπολείπω (apoleípō)
- διαλείπω (dialeípō)
- ἐκλείπω (ekleípō)
- ἐλλείπω (elleípō)
- ἐπιλείπω (epileípō)
- καταλείπω (kataleípō)
- λιπóπτολις (lipóptolis)
- λιπάδελφος (lipádelphos)
- λιπαλγής (lipalgḗs)
- λιπανδρέω (lipandréō)
- λιπανδρία (lipandría)
- λιπανθρωπία (lipanthrōpía)
- λιπαυγής (lipaugḗs)
- λιπαυρέω (lipauréō)
- λιπόβιος (lipóbios)
- λιποβλέφαρος (lipoblépharos)
- λιποβοτανέω (lipobotanéō)
- λιπογάλακτος (lipogálaktos)
- λιπόγαμος (lipógamos)
- λιπόγεως (lipógeōs)
- λιπόγληνος (lipóglēnos)
- λιπόγλωσσος (lipóglōssos)
- λιπογνώμων (lipognṓmōn)
- λιπογράμματος (lipográmmatos)
- λιπόγυιος (lipóguios)
- λιποδεής (lipodeḗs)
- λιπόδερμος (lipódermos)
- λιποδρανέω (lipodranéō)
- λιποζύγος (lipozúgos)
- λιπόθηλος (lipóthēlos)
- λιπόθριξ (lipóthrix)
- λιπόθροος (lipóthroos)
- λιπόκεντρος (lipókentros)
- λιπόκρεως (lipókreōs)
- λιποκτέανος (lipoktéanos)
- λιπόκωπος (lipókōpos)
- λιπόμαστος (lipómastos)
- λιπομήτωρ (lipomḗtōr)
- λιπομορία (lipomoría)
- λιπόναυς (lipónaus)
- λιποναύτης (liponaútēs)
- λιπόνεως (lipóneōs)
- λιπόξυλος (lipóxulos)
- λιπόπαις (lipópais)
- λιπόπατρις (lipópatris)
- λιποπάτωρ (lipopátōr)
- λιποπνόη (lipopnóē)
- λιπόπνοος (lipópnoos)
- λιποπτόλεμος (lipoptólemos)
- λιποπωγωνία (lipopōgōnía)
- λιπόρρινος (lipórrhinos)
- λιπόσαρξ (lipósarx)
- λιποσθενής (liposthenḗs)
- λιποσιτέω (lipositéō)
- λιπόσκιος (lipóskios)
- λιποστέφανος (lipostéphanos)
- λιποστρατέω (lipostratéō)
- λιποτάκτης (lipotáktēs)
- λιπότεκνος (lipóteknos)
- λιποτελέω (lipoteléō)
- λιποτονέω (lipotonéō)
- λιποτριχέω (lipotrikhéō)
- λίπουρος (lípouros)
- λιποφεγγής (lipophengḗs)
- λιπόφθογγος (lipóphthongos)
- λιποψυχέω (lipopsukhéō)
- λιποψυχία (lipopsukhía)
- λίφαιμος (líphaimos)
- παραλείπω (paraleípō)
- περιλείπομαι (perileípomai)
- προλείπω (proleípō)
- προσλείπω (prosleípō)
- ὑπολείπω (hupoleípō)
Related terms
- ἄλειπτος (áleiptos)
- λεῖμμα (leîmma)
- λειπογνώμων (leipognṓmōn)
- λειπτέον (leiptéon)
- λείψανον (leípsanon)
- λεῖψις (leîpsis)
- λοιψάς (loipsás)
- λοιψός (loipsós)
References
- λείπω in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- λείπω in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- λείπω in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- λείπω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- λείπω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- λείπω in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G3007 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
Greek
Verb
λείπω • (leípo) (simple past έλειψα, passive —)
- absent, missing
- lack
Conjugation
λείπω
| Active voice ➤ | ||||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
| 1 sg | λείπω | λείψω | ||
| 2 sg | λείπεις | λείψεις | ||
| 3 sg | λείπει | λείψει | ||
| 1 pl | λείπουμε, [‑ομε] | λείψουμε, [‑ομε] | ||
| 2 pl | λείπετε | λείψετε | ||
| 3 pl | λείπουν(ε) | λείψουν(ε) | ||
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
| 1 sg | έλειπα | έλειψα | ||
| 2 sg | έλειπες | έλειψες | ||
| 3 sg | έλειπε | έλειψε | ||
| 1 pl | λείπαμε | λείψαμε | ||
| 2 pl | λείπατε | λείψατε | ||
| 3 pl | έλειπαν, λείπαν(ε) | έλειψαν, λείψαν(ε) | ||
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
| 1 sg | θα λείπω ➤ | θα λείψω ➤ | ||
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα λείπεις, … | θα λείψεις, … | ||
| Perfect aspect ➤ | ||||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … λείψει | |||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … λείψει | |||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … λείψει | |||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας, όταν, …). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
| 2 sg | λείπε | λείψε | ||
| 2 pl | λείπετε | λείψτε | ||
| Other forms | ||||
| Active present participle ➤ | λείποντας ➤ | |||
| Active perfect participle ➤ | έχοντας λείψει ➤ | |||
| Passive perfect particple ➤ | — | |||
| Nonfinite form ➤ | λείψει | |||
| Notes | • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||