λαμπρός

λαμπρός

Ancient Greek

Etymology

From λάμπω (lámpō, “to shine”) +‎ -ρός (-rós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /lam.prós/ → /lamˈpros/ → /lamˈbros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /lam.prós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /lamˈpros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /lamˈpros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /lamˈpros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /lamˈbros/

Adjective

λᾰμπρός • (lamprós) m (feminine λᾰμπρᾱ́, neuter λᾰμπρόν); first/second declension

(Attic, Koine)

1. bright

Inflection

First and second declension of λαμπρός; λαμπρᾱ́; λαμπρόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		λαμπρός lamprós	λαμπρᾱ́ lamprā́	λαμπρόν lamprón		λαμπρώ lamprṓ	λαμπρᾱ́ lamprā́	λαμπρώ lamprṓ		λαμπροί lamproí	λαμπραί lampraí	λαμπρᾰ́ lamprá
Genitive		λαμπροῦ lamproû	λαμπρᾶς lamprâs	λαμπροῦ lamproû		λαμπροῖν lamproîn	λαμπραῖν lampraîn	λαμπροῖν lamproîn		λαμπρῶν lamprôn	λαμπρῶν lamprôn	λαμπρῶν lamprôn
Dative		λαμπρῷ lamprôi	λαμπρᾷ lamprâi	λαμπρῷ lamprôi		λαμπροῖν lamproîn	λαμπραῖν lampraîn	λαμπροῖν lamproîn		λαμπροῖς lamproîs	λαμπραῖς lampraîs	λαμπροῖς lamproîs
Accusative		λαμπρόν lamprón	λαμπρᾱ́ν lamprā́n	λαμπρόν lamprón		λαμπρώ lamprṓ	λαμπρᾱ́ lamprā́	λαμπρώ lamprṓ		λαμπρούς lamproús	λαμπρᾱ́ς lamprā́s	λαμπρᾰ́ lamprá
Vocative		λαμπρέ lampré	λαμπρᾱ́ lamprā́	λαμπρόν lamprón		λαμπρώ lamprṓ	λαμπρᾱ́ lamprā́	λαμπρώ lamprṓ		λαμπροί lamproí	λαμπραί lampraí	λαμπρᾰ́ lamprá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		λαμπρῶς lamprôs				λαμπρότερος lampróteros				λαμπρότατος lamprótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: λαμπρός (lamprós)

Further reading

• λαμπρός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• λαμπρός in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• λαμπρός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• G2986 in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979

---

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek λαμπρός (lamprós).

Adjective

λαμπρός • (lamprós) m

1. bright, illuminated, light, luminous, lambent

Declension

declension of λαμπρός

number  case / gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λαμπρός	λαμπρή	λαμπρό	λαμπροί	λαμπρές	λαμπρά
genitive	λαμπρού	λαμπρής	λαμπρού	λαμπρών	λαμπρών	λαμπρών
accusative	λαμπρό	λαμπρή	λαμπρό	λαμπρούς	λαμπρές	λαμπρά
vocative	λαμπρέ	λαμπρή	λαμπρό	λαμπροί	λαμπρές	λαμπρά
derivations	comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο λαμπρός, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο λαμπρός (o pio lamprós), etc.)

degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λαμπρότερος	λαμπρότερη	λαμπρότερο	λαμπρότεροι	λαμπρότερες	λαμπρότερα
genitive	λαμπρότερου	λαμπρότερης	λαμπρότερου	λαμπρότερων	λαμπρότερων	λαμπρότερων
accusative	λαμπρότερο	λαμπρότερη	λαμπρότερο	λαμπρότερους	λαμπρότερες	λαμπρότερα
vocative	λαμπρότερε	λαμπρότερη	λαμπρότερο	λαμπρότεροι	λαμπρότερες	λαμπρότερα
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο λαμπρότερος", etc)
absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	λαμπρότατος	λαμπρότατη	λαμπρότατο	λαμπρότατοι	λαμπρότατες	λαμπρότατα
genitive	λαμπρότατου	λαμπρότατης	λαμπρότατου	λαμπρότατων	λαμπρότατων	λαμπρότατων
accusative	λαμπρότατο	λαμπρότατη	λαμπρότατο	λαμπρότατους	λαμπρότατες	λαμπρότατα
vocative	λαμπρότατε	λαμπρότατη	λαμπρότατο	λαμπρότατοι	λαμπρότατες	λαμπρότατα

Synonyms

• αγλαός (aglaós)
• φωτεινός (foteinós)

Related terms

• λαμπρά (lamprá)
• Λαμπρή (Lamprí)
• Λαμπρινή (Lampriní)
• Λάμπρος (Lámpros)