Λαέρτῃ

Λαέρτῃ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /laː.ér.tɛːi̯/ → /laˈer.ti/ → /laˈer.ti/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /laː.ér.tɛːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /laˈɛr.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /laˈer.ti/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /laˈer.ti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /laˈer.ti/

Proper noun

Λᾱέρτῃ • (Lāértēi)

1. dative singular of Λᾱέρτης (Lāértēs)