κόρυδος

κόρυδος

Ancient Greek

Alternative forms

• κορῠδαλλή (korudallḗ), κορῠδαλλίς (korudallís), κορῠδαλλός (korudallós), κορῠ́δαλος (korúdalos)
• κορῠδός (korudós)
• κορῠδών (korudṓn)

Etymology

Perhaps from κόρῠς (kórus, “helmet”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kó.ry.dos/ → /ˈko.ry.ðos/ → /ˈko.ri.ðos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kó.ry.dos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈko.ry.dos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈko.ry.ðos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈko.ry.ðos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈko.ri.ðos/

Noun

κόρῠδος • (kórudos) m (genitive κορῠ́δου); second declension

1. crested lark (Galerida cristata)

Inflection

Second declension of ὁ κόρῠδος; τοῦ κορῠ́δου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ κόρῠδος ho kórudos	τὼ κορῠ́δω tṑ korúdō	οἱ κόρῠδοι hoi kórudoi
Genitive	τοῦ κορῠ́δου toû korúdou	τοῖν κορῠ́δοιν toîn korúdoin	τῶν κορῠ́δων tôn korúdōn
Dative	τῷ κορῠ́δῳ tôi korúdōi	τοῖν κορῠ́δοιν toîn korúdoin	τοῖς κορῠ́δοις toîs korúdois
Accusative	τὸν κόρῠδον tòn kórudon	τὼ κορῠ́δω tṑ korúdō	τοὺς κορῠ́δους toùs korúdous
Vocative	κόρῠδε kórude	κορῠ́δω korúdō	κόρῠδοι kórudoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

• κορυδός in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press