Κωνσταντῖνε

Κωνσταντῖνε

See also: Κωνσταντίνε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kons.tanˈti.ne/ → /kons.tanˈdi.ne/

• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kons.tanˈti.ne/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kons.tanˈti.ne/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kons.tanˈdi.ne/

Proper noun

Κωνστᾰντῖνε • (Kōnstantîne) m

(Byzantine)

1. vocative singular of Κωνστᾰντῖνος (Kōnstantînos)