κυρίου

κυρίου

See also: κύριου and Κυρίου

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kyː.rí.oː/ → /kyˈri.u/ → /ciˈri.u/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kyː.rí.oː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kyˈri.u/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kyˈri.u/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cyˈri.u/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈri.u/

Adjective

κῡρίου • (kūríou)

1. genitive singular masculine and neuter of κῡ́ριος (kū́rios)

Noun

κῡρίου • (kūríou)

1. genitive singular of κῡ́ριος (kū́rios)

---

Greek

Noun

κυρίου • (kyríou) m

1. Genitive singular form of κύριος (kýrios).