κυνηγώ
Greek
Alternative forms
- κυνηγώ (kynigó) (contracted form)
Etymology
From Ancient Greek κῠνηγέω, κῠνηγῶ (kunēgéō, kunēgô). See κῠνηγός (kunēgós), κύων (kúōn, “dog”).
Verb
κυνηγώ • (kynigó) (simple past κυνήγησα, passive κυνηγιέμαι)
- chase, hunt, pursue, follow
- stalk, track (an animal)
- stalk, harass (a person)
Conjugation
κυνηγάω / κυνηγώ, κυνηγιέμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | κυνηγάω, κυνηγώ → | κυνηγήσω | κυνηγιέμαι | κυνηγηθώ |
| 2 sg | κυνηγάς | κυνηγήσεις | κυνηγιέσαι | κυνηγηθείς |
| 3 sg | κυνηγάει, κυνηγά | κυνηγήσει | κυνηγιέται | κυνηγηθεί |
| 1 pl | κυνηγάμε, κυνηγούμε | κυνηγήσουμε, [‑ομε] | κυνηγιόμαστε | κυνηγηθούμε |
| 2 pl | κυνηγάτε | κυνηγήσετε | κυνηγιέστε, (‑ιόσαστε) | κυνηγηθείτε |
| 3 pl | κυνηγάν(ε), κυνηγούν(ε) | κυνηγήσουν(ε) | κυνηγιούνται, (‑ιόνται) | κυνηγηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | κυνηγούσα, κυνήγαγα | κυνήγησα | κυνηγιόμουν(α) | κυνηγήθηκα |
| 2 sg | κυνηγούσες, κυνήγαγες | κυνήγησες | κυνηγιόσουν(α) | κυνηγήθηκες |
| 3 sg | κυνηγούσε, κυνήγαγε | κυνήγησε | κυνηγιόταν(ε) | κυνηγήθηκε |
| 1 pl | κυνηγούσαμε, κυνηγάγαμε | κυνηγήσαμε | κυνηγιόμασταν, (‑ιόμαστε) | κυνηγηθήκαμε |
| 2 pl | κυνηγούσατε, κυνηγάγατε | κυνηγήσατε | κυνηγιόσασταν, (‑ιόσαστε) | κυνηγηθήκατε |
| 3 pl | κυνηγούσαν(ε), κυνήγαγαν, (κυνηγάγανε) | κυνήγησαν, κυνηγήσαν(ε) | κυνηγιόνταν(ε), κυνηγιόντουσαν, κυνηγιούνταν | κυνηγήθηκαν, κυνηγηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα κυνηγάω, θα κυνηγώ ➤ | θα κυνηγήσω ➤ | θα κυνηγιέμαι ➤ | θα κυνηγηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κυνηγάς, … | θα κυνηγήσεις, … | θα κυνηγιέσαι, … | θα κυνηγηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κυνηγήσει έχω, έχεις, … κυνηγημένο, ‑η, ‑ο ➤ | έχω, έχεις, … κυνηγηθεί είμαι, είσαι, … κυνηγημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κυνηγήσει είχα, είχες, … κυνηγημένο, ‑η, ‑ο | είχα, είχες, … κυνηγηθεί ήμουν, ήσουν, … κυνηγημένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κυνηγήσει θα έχω, θα έχεις, … κυνηγημένο, ‑η, ‑ο | θα έχω, θα έχεις, … κυνηγηθεί θα είμαι, θα είσαι, … κυνηγημένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | κυνήγα, κυνήγαγε | κυνήγησε, κυνήγα | — | κυνηγήσου |
| 2 pl | κυνηγάτε | κυνηγήστε | κυνηγιέστε | κυνηγηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | κυνηγώντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας κυνηγήσει ➤ | κυνηγημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | κυνηγήσει | κυνηγηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs | • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Synonyms
- (chase): καταδιώκω (katadióko)
Coordinate terms
- ενεδρεύω (enedrévo, “to ambush, to waylay”)
Derived terms
- κυνηγημένος (kynigiménos, “hunted”, passive participle)
Related terms
- ακυνήγητος (akynígitos, “not chased”)
- κυνηγετικός (kynigetikós, “related to hunting”)
- κυνήγι n (kynígi, “hunting”)
- and see: κυνηγός m (kynigós, “hunter”)