κτησάμενος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /ktɛː.sá.me.nos/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kteˈsa.mɛ.nos/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ktiˈsa.me.nos/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ktiˈsa.me.nos/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ktiˈsa.me.nos/

Participle

κτησάμενος • (ktēsámenos) m (feminine κτησᾰμένη, neuter κτησάμενον); first/second declension

aorist middle participle of κτάομαι (ktáomai)

Declension

First and second declension of κτησᾰ́μενος; κτησᾰμένη; κτησᾰ́μενον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	κτησᾰ́μενος ktēsámenos	κτησᾰμένη ktēsaménē	κτησᾰ́μενον ktēsámenon	κτησᾰμένω ktēsaménō	κτησᾰμένᾱ ktēsaménā	κτησᾰμένω ktēsaménō	κτησᾰ́μενοι ktēsámenoi	κτησᾰ́μεναι ktēsámenai	κτησᾰ́μενᾰ ktēsámena
Genitive	κτησᾰμένου ktēsaménou	κτησᾰμένης ktēsaménēs	κτησᾰμένου ktēsaménou	κτησᾰμένοιν ktēsaménoin	κτησᾰμέναιν ktēsaménain	κτησᾰμένοιν ktēsaménoin	κτησᾰμένων ktēsaménōn	κτησᾰμένων ktēsaménōn	κτησᾰμένων ktēsaménōn
Dative	κτησᾰμένῳ ktēsaménōi	κτησᾰμένῃ ktēsaménēi	κτησᾰμένῳ ktēsaménōi	κτησᾰμένοιν ktēsaménoin	κτησᾰμέναιν ktēsaménain	κτησᾰμένοιν ktēsaménoin	κτησᾰμένοις ktēsaménois	κτησᾰμέναις ktēsaménais	κτησᾰμένοις ktēsaménois
Accusative	κτησᾰ́μενον ktēsámenon	κτησᾰμένην ktēsaménēn	κτησᾰ́μενον ktēsámenon	κτησᾰμένω ktēsaménō	κτησᾰμένᾱ ktēsaménā	κτησᾰμένω ktēsaménō	κτησᾰμένους ktēsaménous	κτησᾰμένᾱς ktēsaménās	κτησᾰ́μενᾰ ktēsámena
Vocative	κτησᾰ́μενε ktēsámene	κτησᾰμένη ktēsaménē	κτησᾰ́μενον ktēsámenon	κτησᾰμένω ktēsaménō	κτησᾰμένᾱ ktēsaménā	κτησᾰμένω ktēsaménō	κτησᾰ́μενοι ktēsámenoi	κτησᾰ́μεναι ktēsámenai	κτησᾰ́μενᾰ ktēsámena
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	κτησᾰμένως ktēsaménōs			κτησᾰμενώτερος ktēsamenṓteros			κτησᾰμενώτᾰτος ktēsamenṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.