κρυπτεύω

κρυπτεύω

Ancient Greek

Etymology

From κρυπτός (kruptós, “hidden”) +‎ -εύω (-eúō, “a suffix forming verbs of condition or activity”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kryp.těu̯.ɔː/ → /krypˈte.βo/ → /kripˈte.vo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kryp.těu̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /krypˈte.wo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /krypˈte.βo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /krypˈte.vo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kripˈte.vo/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel υ by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

κρυπτεύω • (krupteúō)

1. to conceal, hide
2. (intransitive) hide oneself, lie concealed
3. (passive) to be ensnared

Conjugation

   Present: κρῠπτεύω, κρῠπτεύομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κρῠπτεύω	κρῠπτεύεις	κρῠπτεύει	κρῠπτεύετον	κρῠπτεύετον	κρῠπτεύομεν	κρῠπτεύετε	κρῠπτεύουσῐ(ν)
	subjunctive	κρῠπτεύω	κρῠπτεύῃς	κρῠπτεύῃ	κρῠπτεύητον	κρῠπτεύητον	κρῠπτεύωμεν	κρῠπτεύητε	κρῠπτεύωσῐ(ν)
	optative	κρῠπτεύοιμῐ	κρῠπτεύοις	κρῠπτεύοι	κρῠπτεύοιτον	κρῠπτευοίτην	κρῠπτεύοιμεν	κρῠπτεύοιτε	κρῠπτεύοιεν
	imperative		κρῠ́πτευε	κρῠπτευέτω	κρῠπτεύετον	κρῠπτευέτων		κρῠπτεύετε	κρῠπτευόντων
middle/ passive	indicative	κρῠπτεύομαι	κρῠπτεύῃ, κρῠπτεύει	κρῠπτεύεται	κρῠπτεύεσθον	κρῠπτεύεσθον	κρῠπτευόμεθᾰ	κρῠπτεύεσθε	κρῠπτεύονται
	subjunctive	κρῠπτεύωμαι	κρῠπτεύῃ	κρῠπτεύηται	κρῠπτεύησθον	κρῠπτεύησθον	κρῠπτευώμεθᾰ	κρῠπτεύησθε	κρῠπτεύωνται
	optative	κρῠπτευοίμην	κρῠπτεύοιο	κρῠπτεύοιτο	κρῠπτεύοισθον	κρῠπτευοίσθην	κρῠπτευοίμεθᾰ	κρῠπτεύοισθε	κρῠπτεύοιντο
	imperative		κρῠπτεύου	κρῠπτευέσθω	κρῠπτεύεσθον	κρῠπτευέσθων		κρῠπτεύεσθε	κρῠπτευέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κρῠπτεύειν				κρῠπτεύεσθαι
participle	m	κρῠπτεύων				κρῠπτευόμενος
	f	κρῠπτεύουσᾰ				κρῠπτευομένη
	n	κρῠπτεῦον				κρῠπτευόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκρῠ́πτευον, ἐκρῠπτευόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκρῠ́πτευον	ἐκρῠ́πτευες	ἐκρῠ́πτευε(ν)	ἐκρῠπτεύετον	ἐκρῠπτευέτην	ἐκρῠπτεύομεν	ἐκρῠπτεύετε	ἐκρῠ́πτευον
middle/ passive	indicative	ἐκρῠπτευόμην	ἐκρῠπτεύου	ἐκρῠπτεύετο	ἐκρῠπτεύεσθον	ἐκρῠπτευέσθην	ἐκρῠπτευόμεθᾰ	ἐκρῠπτεύεσθε	ἐκρῠπτεύοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκρῠ́πτευσᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκρῠ́πτευσᾰ	ἐκρῠ́πτευσᾰς	ἐκρῠ́πτευσε(ν)	ἐκρῠπτεύσᾰτον	ἐκρῠπτευσᾰ́την	ἐκρῠπτεύσᾰμεν	ἐκρῠπτεύσᾰτε	ἐκρῠ́πτευσᾰν
	subjunctive	κρῠπτεύσω	κρῠπτεύσῃς	κρῠπτεύσῃ	κρῠπτεύσητον	κρῠπτεύσητον	κρῠπτεύσωμεν	κρῠπτεύσητε	κρῠπτεύσωσῐ(ν)
	optative	κρῠπτεύσαιμῐ	κρῠπτεύσειᾰς, κρῠπτεύσαις	κρῠπτεύσειε(ν), κρῠπτεύσαι	κρῠπτεύσαιτον	κρῠπτευσαίτην	κρῠπτεύσαιμεν	κρῠπτεύσαιτε	κρῠπτεύσειᾰν, κρῠπτεύσαιεν
	imperative		κρῠ́πτευσον	κρῠπτευσᾰ́τω	κρῠπτεύσᾰτον	κρῠπτευσᾰ́των		κρῠπτεύσᾰτε	κρῠπτευσᾰ́ντων
		active
infinitive		κρῠπτεῦσαι
participle	m	κρῠπτεύσᾱς
	f	κρῠπτεύσᾱσᾰ
	n	κρῠπτεῦσᾰν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.