κουφάρι
Greek
Etymology
From Byzantine Greek κουφάριν (kouphárin), from Ancient Greek κοῦφος (koûphos, “empty”).
Pronunciation
- IPA(key): /kuˈfaɾi/
- Hyphenation: κου‧φά‧ρι
Noun
κουφάρι • (koufári) n (plural κουφάρια)
- (usually referring to animals, derogatory when used of humans) corpse, carcass, carrion
- (nautical) hull
Declension
declension of κουφάρι
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κουφάρι • | κουφάρια • |
| genitive | κουφαριού • | κουφαριών • |
| accusative | κουφάρι • | κουφάρια • |
| vocative | κουφάρι • | κουφάρια • |
Synonyms
- (corpse, carcass): πτώμα n (ptóma), σορός f (sorós)
- (animal carcass): ψοφίμι n (psofími)
- (hull): σκάφος n (skáfos)
- (hull): κύτος n (kýtos) (learned form)