κουτσομπολιό
Greek
Etymology
κουτσός (koutsós, “lame, limping”) + μπολιάζω (boliázo, “to graft onto, to inoculate”)
Pronunciation
- IPA(key): /kutsoboˈʎo/
- Hyphenation: κου‧τσο‧μπο‧λιό
Noun
κουτσομπολιό • (koutsompolió) n (plural κουτσομπολιά)
- gossip, tittle-tattle, idle talk (the act of talking about third parties, often negatively)
- Το κουτσομπολιό είναι γι' αυτούς που δεν έχουν άλλο να κάνουν. ― To koutsompolió eínai gi' aftoús pou den échoun állo na kánoun. ― Gossip is for those who have nothing else to do.
- gossip, tale, rumour, story (stories and comments made while gossiping, often telling lies or stretching the truth)
- Να μην πιστεύεις τα κουτσομπολιά. ― Na min pistéveis ta koutsompoliá. ― Don't believe the stories.
Declension
declension of κουτσομπολιό
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | κουτσομπολιό • | κουτσομπολιά • |
| genitive | κουτσομπολιού • | κουτσομπολιών • |
| accusative | κουτσομπολιό • | κουτσομπολιά • |
| vocative | κουτσομπολιό • | κουτσομπολιά • |
Synonyms
- (the act of discussing others): κουσκούς n (kouskoús), κουσκουσουριά f (kouskousouriá)
- (idle talk): φλυαρία f (flyaría)
- (stories and comments while gossiping): βρόμα f (vróma), ξόμπλιασμα n (xómpliasma), φαρμακογλωσσιά f (farmakoglossiá)
Derived terms
- κουτσομπόλης m (koutsompólis, “gossiper (male)”)
- κουτσομπόλα f (koutsompóla, “gossiper (female)”)
- κουτσομπολεύω (koutsompolévo, “to gossip”)