κορινθιάζομαι
Ancient Greek
Etymology
From Κόρινθος (Kórinthos, “Corinth”) + -άζω (-ázō) + -ομαι (-omai).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ko.rin.tʰi.á.zo.mai̯/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ko.rin.tʰiˈa.zo.mɛ/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ko.rin.θiˈa.zo.mɛ/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ko.rin.θiˈa.zo.me/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ko.rin.θiˈa.zo.me/
Verb
κορινθιάζομαι • (korinthiázomai)
- (literally) to act like a person from the city-state of Corinth
- (vulgar) to consort with prostitutes, since Corinth was famous in antiquity for its prostitutes
Inflection
Present: κορινθῐάζομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| middle/ passive | indicative | κορινθῐάζομαι | κορινθῐάζῃ, κορινθῐάζει | κορινθῐάζεται | κορινθῐάζεσθον | κορινθῐάζεσθον | κορινθῐαζόμεθᾰ | κορινθῐάζεσθε | κορινθῐάζονται | ||||
| subjunctive | κορινθῐάζωμαι | κορινθῐάζῃ | κορινθῐάζηται | κορινθῐάζησθον | κορινθῐάζησθον | κορινθῐαζώμεθᾰ | κορινθῐάζησθε | κορινθῐάζωνται | |||||
| optative | κορινθῐαζοίμην | κορινθῐάζοιο | κορινθῐάζοιτο | κορινθῐάζοισθον | κορινθῐαζοίσθην | κορινθῐαζοίμεθᾰ | κορινθῐάζοισθε | κορινθῐάζοιντο | |||||
| imperative | κορινθῐάζου | κορινθῐαζέσθω | κορινθῐάζεσθον | κορινθῐαζέσθων | κορινθῐάζεσθε | κορινθῐαζέσθων | |||||||
| middle/passive | |||||||||||||
| infinitive | κορινθῐάζεσθαι | ||||||||||||
| participle | m | κορινθῐαζόμενος | |||||||||||
| f | κορινθῐαζομένη | ||||||||||||
| n | κορινθῐαζόμενον | ||||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Further reading
- κορινθιάζομαι in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette