κλύζω

Ancient Greek

Etymology

From Proto-Indo-European *ḱlewH-. From the same root, we can find κλύδων (klúdōn, “billow”). Other cognates are Latin cluō (“I clean, purge”), Gothic 𐌷𐌻𐌿𐍄𐍂𐍃 (hlūtrs, “clean, pure”) and Welsh clir (“clean, pure”).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /klý.zɔː/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈkly.zo/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈkly.zo/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈkly.zo/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈkli.zo/

Verb

κλῠ́ζω • (klúzō)

(of the sea) to wash, dash over, surge up
(passive) to be washed by the sea
to wash away, purge
to wash, rinse out, cleanse
to coat with wax

Inflection

Present: κλῠ́ζω, κλῠ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλῠ́ζω	κλῠ́ζεις	κλῠ́ζει	κλῠ́ζετον	κλῠ́ζετον	κλῠ́ζομεν	κλῠ́ζετε	κλῠ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	κλῠ́ζω	κλῠ́ζῃς	κλῠ́ζῃ	κλῠ́ζητον	κλῠ́ζητον	κλῠ́ζωμεν	κλῠ́ζητε	κλῠ́ζωσῐ(ν)
	optative	κλῠ́ζοιμῐ	κλῠ́ζοις	κλῠ́ζοι	κλῠ́ζοιτον	κλῠζοίτην	κλῠ́ζοιμεν	κλῠ́ζοιτε	κλῠ́ζοιεν
	imperative		κλῠ́ζε	κλῠζέτω	κλῠ́ζετον	κλῠζέτων		κλῠ́ζετε	κλῠζόντων
middle/ passive	indicative	κλῠ́ζομαι	κλῠ́ζῃ, κλῠ́ζει	κλῠ́ζεται	κλῠ́ζεσθον	κλῠ́ζεσθον	κλῠζόμεθᾰ	κλῠ́ζεσθε	κλῠ́ζονται
	subjunctive	κλῠ́ζωμαι	κλῠ́ζῃ	κλῠ́ζηται	κλῠ́ζησθον	κλῠ́ζησθον	κλῠζώμεθᾰ	κλῠ́ζησθε	κλῠ́ζωνται
	optative	κλῠζοίμην	κλῠ́ζοιο	κλῠ́ζοιτο	κλῠ́ζοισθον	κλῠζοίσθην	κλῠζοίμεθᾰ	κλῠ́ζοισθε	κλῠ́ζοιντο
	imperative		κλῠ́ζου	κλῠζέσθω	κλῠ́ζεσθον	κλῠζέσθων		κλῠ́ζεσθε	κλῠζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κλῠ́ζειν				κλῠ́ζεσθαι
participle	m	κλῠ́ζων				κλῠζόμενος
	f	κλῠ́ζουσᾰ				κλῠζομένη
	n	κλῠ́ζον				κλῠζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Imperfect: ἔκλῠζον, ἐκλῠζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκλῠζον	ἔκλῠζες	ἔκλῠζε(ν)	ἐκλῠ́ζετον	ἐκλῠζέτην	ἐκλῠ́ζομεν	ἐκλῠ́ζετε	ἔκλῠζον
middle/ passive	indicative	ἐκλῠζόμην	ἐκλῠ́ζου	ἐκλῠ́ζετο	ἐκλῠ́ζεσθον	ἐκλῠζέσθην	ἐκλῠζόμεθᾰ	ἐκλῠ́ζεσθε	ἐκλῠ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Future: κλῠ́σω, κλῠ́σομαι, κλῠσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κλῠ́σω	κλῠ́σεις	κλῠ́σει	κλῠ́σετον	κλῠ́σετον	κλῠ́σομεν	κλῠ́σετε	κλῠ́σουσῐ(ν)
active	optative	κλῠ́σοιμῐ	κλῠ́σοις	κλῠ́σοι	κλῠ́σοιτον	κλῠσοίτην	κλῠ́σοιμεν	κλῠ́σοιτε	κλῠ́σοιεν
middle	indicative	κλῠ́σομαι	κλῠ́σῃ, κλῠ́σει	κλῠ́σεται	κλῠ́σεσθον	κλῠ́σεσθον	κλῠσόμεθᾰ	κλῠ́σεσθε	κλῠ́σονται
middle	optative	κλῠσοίμην	κλῠ́σοιο	κλῠ́σοιτο	κλῠ́σοισθον	κλῠσοίσθην	κλῠσοίμεθᾰ	κλῠ́σοισθε	κλῠ́σοιντο
passive	indicative	κλῠσθήσομαι	κλῠσθήσῃ	κλῠσθήσεται	κλῠσθήσεσθον	κλῠσθήσεσθον	κλῠσθησόμεθᾰ	κλῠσθήσεσθε	κλῠσθήσονται
passive	optative	κλῠσθησοίμην	κλῠσθήσοιο	κλῠσθήσοιτο	κλῠσθήσοισθον	κλῠσθησοίσθην	κλῠσθησοίμεθᾰ	κλῠσθήσοισθε	κλῠσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		κλῠ́σειν			κλῠ́σεσθαι		κλῠσθήσεσθαι
participle	m	κλῠ́σων			κλῠσόμενος		κλῠσθησόμενος
	f	κλῠ́σουσᾰ			κλῠσομένη		κλῠσθησομένη
	n	κλῠ́σον			κλῠσόμενον		κλῠσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Aorist: ἔκλῠσᾰ, ἐκλῠσᾰ́μην, ἐκλῠ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἔκλῠσᾰ	ἔκλῠσᾰς	ἔκλῠσε(ν)	ἐκλῠ́σᾰτον	ἐκλῠσᾰ́την	ἐκλῠ́σᾰμεν	ἐκλῠ́σᾰτε	ἔκλῠσᾰν
	subjunctive	κλῠ́σω	κλῠ́σῃς	κλῠ́σῃ	κλῠ́σητον	κλῠ́σητον	κλῠ́σωμεν	κλῠ́σητε	κλῠ́σωσῐ(ν)
	optative	κλῠ́σαιμῐ	κλῠ́σειᾰς, κλῠ́σαις	κλῠ́σειε(ν), κλῠ́σαι	κλῠ́σαιτον	κλῠσαίτην	κλῠ́σαιμεν	κλῠ́σαιτε	κλῠ́σειᾰν, κλῠ́σαιεν
	imperative		κλῠ́σον	κλῠσᾰ́τω	κλῠ́σᾰτον	κλῠσᾰ́των		κλῠ́σᾰτε	κλῠσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκλῠσᾰ́μην	ἐκλῠ́σω	ἐκλῠ́σᾰτο	ἐκλῠ́σᾰσθον	ἐκλῠσᾰ́σθην	ἐκλῠσᾰ́μεθᾰ	ἐκλῠ́σᾰσθε	ἐκλῠ́σᾰντο
	subjunctive	κλῠ́σωμαι	κλῠ́σῃ	κλῠ́σηται	κλῠ́σησθον	κλῠ́σησθον	κλῠσώμεθᾰ	κλῠ́σησθε	κλῠ́σωνται
	optative	κλῠσαίμην	κλῠ́σαιο	κλῠ́σαιτο	κλῠ́σαισθον	κλῠσαίσθην	κλῠσαίμεθᾰ	κλῠ́σαισθε	κλῠ́σαιντο
	imperative		κλῠ́σαι	κλῠσᾰ́σθω	κλῠ́σᾰσθον	κλῠσᾰ́σθων		κλῠ́σᾰσθε	κλῠσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκλῠ́σθην	ἐκλῠ́σθης	ἐκλῠ́σθη	ἐκλῠ́σθητον	ἐκλῠσθήτην	ἐκλῠ́σθημεν	ἐκλῠ́σθητε	ἐκλῠ́σθησᾰν
	subjunctive	κλῠσθῶ	κλῠσθῇς	κλῠσθῇ	κλῠσθῆτον	κλῠσθῆτον	κλῠσθῶμεν	κλῠσθῆτε	κλῠσθῶσῐ(ν)
	optative	κλῠσθείην	κλῠσθείης	κλῠσθείη	κλῠσθεῖτον, κλῠσθείητον	κλῠσθείτην, κλῠσθειήτην	κλῠσθεῖμεν, κλῠσθείημεν	κλῠσθεῖτε, κλῠσθείητε	κλῠσθεῖεν, κλῠσθείησᾰν
	imperative		κλῠ́σθητῐ	κλῠσθήτω	κλῠ́σθητον	κλῠσθήτων		κλῠ́σθητε	κλῠσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κλῠ́σαι			κλῠ́σᾰσθαι		κλῠσθῆναι
participle	m	κλῠ́σᾱς			κλῠσᾰ́μενος		κλῠσθείς
	f	κλῠ́σᾱσᾰ			κλῠσᾰμένη		κλῠσθεῖσᾰ
	n	κλῠ́σᾰν			κλῠσᾰ́μενον		κλῠσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

ἀνᾰκλῠ́ζω (anaklúzō)
ἀποκλῠ́ζω (apoklúzō)
δῐᾰκλῠ́ζω (diaklúzō)
ἐγκλῠ́ζω (enklúzō)
ἐπῐκλῠ́ζω (epiklúzō)
κᾰτᾰκλῠ́ζω (kataklúzō)
κλῠ́σῐς (klúsis)
κλῠ́σμᾰ (klúsma)
κλῠσμός (klusmós)
κλῠστήρ (klustḗr)
περῐκλῠ́ζω (periklúzō)
προσκλῠ́ζω (prosklúzō)
σῠγκλῠ́ζω (sunklúzō)
σῠ́γκλῠς (súnklus)
ὑποκλῠ́ζω (hupoklúzō)