κλέπτομαι

κλέπτομαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /klép.to.mai̯/ → /ˈklep.to.mɛ/ → /ˈklep.to.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /klép.to.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈklɛp.to.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈklep.to.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈklep.to.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈklep.to.me/

Verb

κλέπτομαι • (kléptomai)

1. first-person singular present mediopassive indicative of κλέπτω (kléptō)

See also

• the modern κλέβομαι (klévomai)