κιόντι

κιόντι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ki.ón.ti/ → /kiˈon.ti/ → /ciˈon.di/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ki.ón.ti/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kiˈon.ti/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kiˈon.ti/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ciˈon.ti/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈon.di/

Participle

κῐόντῐ • (kiónti)

1. masculine/neuter dative singular of κιών (kiṓn)