κισσάμπελος

κισσάμπελος

Ancient Greek

Etymology

From κῐσσός (kissós, “ivy”) +‎ ἄμπελος (ámpelos, “vine”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kis.sám.pe.los/ → /cisˈsam.pe.los/ → /ciˈsam.be.los/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kis.sám.pe.los/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kisˈsam.pe.los/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cisˈsam.pe.los/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cisˈsam.pe.los/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈsam.be.los/

Noun

κῐσσᾰ́μπελος • (kissámpelos) m (genitive κῐσσᾰμπέλου); second declension

1. pellitory (Parietaria officinalis)

   Synonym: ἑλξῐ́νη (helxínē)

Inflection

Second declension of ὁ κῐσσᾰ́μπελος; τοῦ κῐσσᾰμπέλου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ κῐσσᾰ́μπελος ho kissámpelos	τὼ κῐσσᾰμπέλω tṑ kissampélō	οἱ κῐσσᾰ́μπελοι hoi kissámpeloi
Genitive	τοῦ κῐσσᾰμπέλου toû kissampélou	τοῖν κῐσσᾰμπέλοιν toîn kissampéloin	τῶν κῐσσᾰμπέλων tôn kissampélōn
Dative	τῷ κῐσσᾰμπέλῳ tôi kissampélōi	τοῖν κῐσσᾰμπέλοιν toîn kissampéloin	τοῖς κῐσσᾰμπέλοις toîs kissampélois
Accusative	τὸν κῐσσᾰ́μπελον tòn kissámpelon	τὼ κῐσσᾰμπέλω tṑ kissampélō	τοὺς κῐσσᾰμπέλους toùs kissampélous
Vocative	κῐσσᾰ́μπελε kissámpele	κῐσσᾰμπέλω kissampélō	κῐσσᾰ́μπελοι kissámpeloi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• → Translingual: Cissampelos

Further reading

• “κισσάμπελος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• κισσάμπελος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette