κινδυνεύω
Ancient Greek
Etymology
κῐ́νδῡνος (kíndūnos, “danger”) + -εύω (-eúō)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /kin.dyː.něu̯.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /kin.dyˈne.wo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /cin.dyˈne.βo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /cin.dyˈne.vo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /cin.diˈne.vo/
Verb
κῐνδῡνεύω • (kindūneúō)
- to be daring, run a risk, venture
- to run the risk [+infinitive = of doing]
- Used to express possibility or probability
- 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.105:
- κινδυνεύουσι οἱ ἄνθρωποι οὗτοι γόητες εἶναι.
- kinduneúousi hoi ánthrōpoi hoûtoi góētes eînai.
- These men ran the risk of being [reputed] conjurors.
- κινδυνεύουσι οἱ ἄνθρωποι οὗτοι γόητες εἶναι.
Conjugation
Present: κῐνδῡνεύω, κῐνδῡνεύομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κῐνδῡνεύω | κῐνδῡνεύεις | κῐνδῡνεύει | κῐνδῡνεύετον | κῐνδῡνεύετον | κῐνδῡνεύομεν | κῐνδῡνεύετε | κῐνδῡνεύουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κῐνδῡνεύω | κῐνδῡνεύῃς | κῐνδῡνεύῃ | κῐνδῡνεύητον | κῐνδῡνεύητον | κῐνδῡνεύωμεν | κῐνδῡνεύητε | κῐνδῡνεύωσῐ(ν) | |||||
| optative | κῐνδῡνεύοιμῐ | κῐνδῡνεύοις | κῐνδῡνεύοι | κῐνδῡνεύοιτον | κῐνδῡνευοίτην | κῐνδῡνεύοιμεν | κῐνδῡνεύοιτε | κῐνδῡνεύοιεν | |||||
| imperative | κῐνδῡ́νευε | κῐνδῡνευέτω | κῐνδῡνεύετον | κῐνδῡνευέτων | κῐνδῡνεύετε | κῐνδῡνευόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | κῐνδῡνεύομαι | κῐνδῡνεύῃ, κῐνδῡνεύει | κῐνδῡνεύεται | κῐνδῡνεύεσθον | κῐνδῡνεύεσθον | κῐνδῡνευόμεθᾰ | κῐνδῡνεύεσθε | κῐνδῡνεύονται | ||||
| subjunctive | κῐνδῡνεύωμαι | κῐνδῡνεύῃ | κῐνδῡνεύηται | κῐνδῡνεύησθον | κῐνδῡνεύησθον | κῐνδῡνευώμεθᾰ | κῐνδῡνεύησθε | κῐνδῡνεύωνται | |||||
| optative | κῐνδῡνευοίμην | κῐνδῡνεύοιο | κῐνδῡνεύοιτο | κῐνδῡνεύοισθον | κῐνδῡνευοίσθην | κῐνδῡνευοίμεθᾰ | κῐνδῡνεύοισθε | κῐνδῡνεύοιντο | |||||
| imperative | κῐνδῡνεύου | κῐνδῡνευέσθω | κῐνδῡνεύεσθον | κῐνδῡνευέσθων | κῐνδῡνεύεσθε | κῐνδῡνευέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κῐνδῡνεύειν | κῐνδῡνεύεσθαι | |||||||||||
| participle | m | κῐνδῡνεύων | κῐνδῡνευόμενος | ||||||||||
| f | κῐνδῡνεύουσᾰ | κῐνδῡνευομένη | |||||||||||
| n | κῐνδῡνεῦον | κῐνδῡνευόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἐκῐνδῡ́νευον, ἐκῐνδῡνευόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκῐνδῡ́νευον | ἐκῐνδῡ́νευες | ἐκῐνδῡ́νευε(ν) | ἐκῐνδῡνεύετον | ἐκῐνδῡνευέτην | ἐκῐνδῡνεύομεν | ἐκῐνδῡνεύετε | ἐκῐνδῡ́νευον | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐκῐνδῡνευόμην | ἐκῐνδῡνεύου | ἐκῐνδῡνεύετο | ἐκῐνδῡνεύεσθον | ἐκῐνδῡνευέσθην | ἐκῐνδῡνευόμεθᾰ | ἐκῐνδῡνεύεσθε | ἐκῐνδῡνεύοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: κῐνδῡνεύσω, κῐνδῡνεύσομαι, κῐνδῡνευθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κῐνδῡνεύσω | κῐνδῡνεύσεις | κῐνδῡνεύσει | κῐνδῡνεύσετον | κῐνδῡνεύσετον | κῐνδῡνεύσομεν | κῐνδῡνεύσετε | κῐνδῡνεύσουσῐ(ν) | ||||
| optative | κῐνδῡνεύσοιμῐ | κῐνδῡνεύσοις | κῐνδῡνεύσοι | κῐνδῡνεύσοιτον | κῐνδῡνευσοίτην | κῐνδῡνεύσοιμεν | κῐνδῡνεύσοιτε | κῐνδῡνεύσοιεν | |||||
| middle | indicative | κῐνδῡνεύσομαι | κῐνδῡνεύσῃ, κῐνδῡνεύσει | κῐνδῡνεύσεται | κῐνδῡνεύσεσθον | κῐνδῡνεύσεσθον | κῐνδῡνευσόμεθᾰ | κῐνδῡνεύσεσθε | κῐνδῡνεύσονται | ||||
| optative | κῐνδῡνευσοίμην | κῐνδῡνεύσοιο | κῐνδῡνεύσοιτο | κῐνδῡνεύσοισθον | κῐνδῡνευσοίσθην | κῐνδῡνευσοίμεθᾰ | κῐνδῡνεύσοισθε | κῐνδῡνεύσοιντο | |||||
| passive | indicative | κῐνδῡνευθήσομαι | κῐνδῡνευθήσῃ | κῐνδῡνευθήσεται | κῐνδῡνευθήσεσθον | κῐνδῡνευθήσεσθον | κῐνδῡνευθησόμεθᾰ | κῐνδῡνευθήσεσθε | κῐνδῡνευθήσονται | ||||
| optative | κῐνδῡνευθησοίμην | κῐνδῡνευθήσοιο | κῐνδῡνευθήσοιτο | κῐνδῡνευθήσοισθον | κῐνδῡνευθησοίσθην | κῐνδῡνευθησοίμεθᾰ | κῐνδῡνευθήσοισθε | κῐνδῡνευθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | κῐνδῡνεύσειν | κῐνδῡνεύσεσθαι | κῐνδῡνευθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | κῐνδῡνεύσων | κῐνδῡνευσόμενος | κῐνδῡνευθησόμενος | |||||||||
| f | κῐνδῡνεύσουσᾰ | κῐνδῡνευσομένη | κῐνδῡνευθησομένη | ||||||||||
| n | κῐνδῡνεῦσον | κῐνδῡνευσόμενον | κῐνδῡνευθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἐκῐνδῡ́νευσᾰ, ἐκῐνδῡνεύθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκῐνδῡ́νευσᾰ | ἐκῐνδῡ́νευσᾰς | ἐκῐνδῡ́νευσε(ν) | ἐκῐνδῡνεύσᾰτον | ἐκῐνδῡνευσᾰ́την | ἐκῐνδῡνεύσᾰμεν | ἐκῐνδῡνεύσᾰτε | ἐκῐνδῡ́νευσᾰν | ||||
| subjunctive | κῐνδῡνεύσω | κῐνδῡνεύσῃς | κῐνδῡνεύσῃ | κῐνδῡνεύσητον | κῐνδῡνεύσητον | κῐνδῡνεύσωμεν | κῐνδῡνεύσητε | κῐνδῡνεύσωσῐ(ν) | |||||
| optative | κῐνδῡνεύσαιμῐ | κῐνδῡνεύσειᾰς, κῐνδῡνεύσαις | κῐνδῡνεύσειε(ν), κῐνδῡνεύσαι | κῐνδῡνεύσαιτον | κῐνδῡνευσαίτην | κῐνδῡνεύσαιμεν | κῐνδῡνεύσαιτε | κῐνδῡνεύσειᾰν, κῐνδῡνεύσαιεν | |||||
| imperative | κῐνδῡ́νευσον | κῐνδῡνευσᾰ́τω | κῐνδῡνεύσᾰτον | κῐνδῡνευσᾰ́των | κῐνδῡνεύσᾰτε | κῐνδῡνευσᾰ́ντων | |||||||
| passive | indicative | ἐκῐνδῡνεύθην | ἐκῐνδῡνεύθης | ἐκῐνδῡνεύθη | ἐκῐνδῡνεύθητον | ἐκῐνδῡνευθήτην | ἐκῐνδῡνεύθημεν | ἐκῐνδῡνεύθητε | ἐκῐνδῡνεύθησᾰν | ||||
| subjunctive | κῐνδῡνευθῶ | κῐνδῡνευθῇς | κῐνδῡνευθῇ | κῐνδῡνευθῆτον | κῐνδῡνευθῆτον | κῐνδῡνευθῶμεν | κῐνδῡνευθῆτε | κῐνδῡνευθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | κῐνδῡνευθείην | κῐνδῡνευθείης | κῐνδῡνευθείη | κῐνδῡνευθεῖτον, κῐνδῡνευθείητον | κῐνδῡνευθείτην, κῐνδῡνευθειήτην | κῐνδῡνευθεῖμεν, κῐνδῡνευθείημεν | κῐνδῡνευθεῖτε, κῐνδῡνευθείητε | κῐνδῡνευθεῖεν, κῐνδῡνευθείησᾰν | |||||
| imperative | κῐνδῡνεύθητῐ | κῐνδῡνευθήτω | κῐνδῡνεύθητον | κῐνδῡνευθήτων | κῐνδῡνεύθητε | κῐνδῡνευθέντων | |||||||
| active | passive | ||||||||||||
| infinitive | κῐνδῡνεῦσαι | κῐνδῡνευθῆναι | |||||||||||
| participle | m | κῐνδῡνεύσᾱς | κῐνδῡνευθείς | ||||||||||
| f | κῐνδῡνεύσᾱσᾰ | κῐνδῡνευθεῖσᾰ | |||||||||||
| n | κῐνδῡνεῦσᾰν | κῐνδῡνευθέν | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: κεκῐνδῡ́νευκᾰ, κεκῐνδῡ́νευμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κεκῐνδῡ́νευκᾰ | κεκῐνδῡ́νευκᾰς | κεκῐνδῡ́νευκε(ν) | κεκῐνδῡνεύκᾰτον | κεκῐνδῡνεύκᾰτον | κεκῐνδῡνεύκᾰμεν | κεκῐνδῡνεύκᾰτε | κεκῐνδῡνεύκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κεκῐνδῡνεύκω | κεκῐνδῡνεύκῃς | κεκῐνδῡνεύκῃ | κεκῐνδῡνεύκητον | κεκῐνδῡνεύκητον | κεκῐνδῡνεύκωμεν | κεκῐνδῡνεύκητε | κεκῐνδῡνεύκωσῐ(ν) | |||||
| optative | κεκῐνδῡνεύκοιμῐ, κεκῐνδῡνευκοίην | κεκῐνδῡνεύκοις, κεκῐνδῡνευκοίης | κεκῐνδῡνεύκοι, κεκῐνδῡνευκοίη | κεκῐνδῡνεύκοιτον | κεκῐνδῡνευκοίτην | κεκῐνδῡνεύκοιμεν | κεκῐνδῡνεύκοιτε | κεκῐνδῡνεύκοιεν | |||||
| imperative | κεκῐνδῡ́νευκε | κεκῐνδῡνευκέτω | κεκῐνδῡνεύκετον | κεκῐνδῡνευκέτων | κεκῐνδῡνεύκετε | κεκῐνδῡνευκόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | κεκῐνδῡ́νευμαι | κεκῐνδῡ́νευσαι | κεκῐνδῡ́νευται | κεκῐνδῡ́νευσθον | κεκῐνδῡ́νευσθον | κεκῐνδῡνεύμεθᾰ | κεκῐνδῡ́νευσθε | κεκῐνδῡ́νευνται | ||||
| subjunctive | κεκῐνδῡνευμένος ὦ | κεκῐνδῡνευμένος ᾖς | κεκῐνδῡνευμένος ᾖ | κεκῐνδῡνευμένω ἦτον | κεκῐνδῡνευμένω ἦτον | κεκῐνδῡνευμένοι ὦμεν | κεκῐνδῡνευμένοι ἦτε | κεκῐνδῡνευμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | κεκῐνδῡνευμένος εἴην | κεκῐνδῡνευμένος εἴης | κεκῐνδῡνευμένος εἴη | κεκῐνδῡνευμένω εἴητον/εἶτον | κεκῐνδῡνευμένω εἰήτην/εἴτην | κεκῐνδῡνευμένοι εἴημεν/εἶμεν | κεκῐνδῡνευμένοι εἴητε/εἶτε | κεκῐνδῡνευμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | κεκῐνδῡ́νευσο | κεκῐνδῡνεύσθω | κεκῐνδῡ́νευσθον | κεκῐνδῡνεύσθων | κεκῐνδῡ́νευσθε | κεκῐνδῡνεύσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κεκῐνδῡνευκέναι | κεκῐνδῡνεῦσθαι | |||||||||||
| participle | m | κεκῐνδῡνευκώς | κεκῐνδῡνευμένος | ||||||||||
| f | κεκῐνδῡνευκυῖᾰ | κεκῐνδῡνευμένη | |||||||||||
| n | κεκῐνδῡνευκός | κεκῐνδῡνευμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Derived terms
- συγκινδῡνεύω (sunkindūneúō)
Further reading
- “κινδυνεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “κινδυνεύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “κινδυνεύω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
Greek
Etymology
Learned borrowing from Ancient Greek κινδυνεύω (kinduneúō).
Pronunciation
- IPA(key): /cin.ðiˈne.vo/
- Hyphenation: κιν‧δυ‧νεύ‧ω
Verb
κινδυνεύω • (kindynévo) (past κινδύνεψα/κινδύνευσα, passive —)
- (intransitive) I am in danger
- (transitive) + να (na, “to”) I run the risk to, endanger
Conjugation
κινδυνεύω (active forms only)
| Active voice ➤ | ||||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | ||
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | ||
| 1 sg | κινδυνεύω | κινδυνέψω, κινδυνεύσω1 | ||
| 2 sg | κινδυνεύεις | κινδυνέψεις, κινδυνεύσεις | ||
| 3 sg | κινδυνεύει | κινδυνέψει, κινδυνεύσει | ||
| 1 pl | κινδυνεύουμε, [‑ομε] | κινδυνέψουμε, [‑ομε], κινδυνεύσουμε, [‑ομε] | ||
| 2 pl | κινδυνεύετε | κινδυνέψετε, κινδυνεύσετε | ||
| 3 pl | κινδυνεύουν(ε) | κινδυνέψουν(ε), κινδυνεύσουν(ε) | ||
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | ||
| 1 sg | κινδύνευα | κινδύνεψα, κινδύνευσα1 | ||
| 2 sg | κινδύνευες | κινδύνεψες, κινδύνευσες | ||
| 3 sg | κινδύνευε | κινδύνεψε, κινδύνευσε | ||
| 1 pl | κινδυνεύαμε | κινδυνέψαμε, κινδυνεύσαμε | ||
| 2 pl | κινδυνεύατε | κινδυνέψατε, κινδυνεύσατε | ||
| 3 pl | κινδύνευαν, κινδυνεύαν(ε) | κινδύνεψαν, κινδυνέψαν(ε), κινδύνευσαν | ||
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | ||
| 1 sg | θα κινδυνεύω ➤ | θα κινδυνέψω / κινδυνεύσω ➤ | ||
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα κινδυνεύεις, … | θα κινδυνέψεις / κινδυνεύσεις, … | ||
| Perfect aspect ➤ | ||||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … κινδυνέψει / κινδυνεύσει | |||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … κινδυνέψει / κινδυνεύσει | |||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … κινδυνέψει / κινδυνεύσει | |||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | ||
| 2 sg | κινδύνευε | κινδύνεψε, κινδύνευσε | ||
| 2 pl | κινδυνεύετε | κινδυνέψτε, κινδυνεύστε | ||
| Other forms | ||||
| Active present participle ➤ | κινδυνεύοντας ➤ | |||
| Active perfect participle ➤ | έχοντας κινδυνέψει ➤ | |||
| Passive perfect participle ➤ | — | |||
| Nonfinite form ➤ | κινδυνέψει, κινδυνεύσει | |||
| Notes Appendix:Greek verbs | 1. Second forms with ευσ- are formal. • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
- διακινδυνεύω (diakindynévo, “endanger”)
- κινδυνολογώ (kindynologó)
- παρακινδυνεύω (parakindynévo, “endanger”)
- ριψοκινδυνεύω (ripsokindynévo, “endanger”)
- and see: κίνδυνος (kíndynos, “danger”)