κελεύω
Ancient Greek
Etymology
Uncertain. Beekes notes that, if it derives from κέλομαι (kélomai, “I urge, exhort”), the -ευ- 'remains unexplained', and compares it to κέλευθος (kéleuthos) and τελευτή (teleutḗ). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ke.lěu̯.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /keˈle.wo/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ceˈle.βo/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ceˈle.vo/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ceˈle.vo/
Verb
κελεύω • (keleúō)
- to urge, bid, exhort
- to command, order
Usage notes
The person being urged or commanded generally takes the accusative (and sometimes the dative), and the action being requested takes the infinitive.
Inflection
Present: κελεύω, κελεύομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κελεύω | κελεύεις | κελεύει | κελεύετον | κελεύετον | κελεύομεν | κελεύετε | κελεύουσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κελεύω | κελεύῃς | κελεύῃ | κελεύητον | κελεύητον | κελεύωμεν | κελεύητε | κελεύωσῐ(ν) | |||||
| optative | κελεύοιμῐ | κελεύοις | κελεύοι | κελεύοιτον | κελευοίτην | κελεύοιμεν | κελεύοιτε | κελεύοιεν | |||||
| imperative | κέλευε | κελευέτω | κελεύετον | κελευέτων | κελεύετε | κελευόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | κελεύομαι | κελεύῃ, κελεύει | κελεύεται | κελεύεσθον | κελεύεσθον | κελευόμεθᾰ | κελεύεσθε | κελεύονται | ||||
| subjunctive | κελεύωμαι | κελεύῃ | κελεύηται | κελεύησθον | κελεύησθον | κελευώμεθᾰ | κελεύησθε | κελεύωνται | |||||
| optative | κελευοίμην | κελεύοιο | κελεύοιτο | κελεύοισθον | κελευοίσθην | κελευοίμεθᾰ | κελεύοισθε | κελεύοιντο | |||||
| imperative | κελεύου | κελευέσθω | κελεύεσθον | κελευέσθων | κελεύεσθε | κελευέσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κελεύειν | κελεύεσθαι | |||||||||||
| participle | m | κελεύων | κελευόμενος | ||||||||||
| f | κελεύουσᾰ | κελευομένη | |||||||||||
| n | κελεῦον | κελευόμενον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: ἐκέλευον, ἐκελευόμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκέλευον | ἐκέλευες | ἐκέλευε(ν) | ἐκελεύετον | ἐκελευέτην | ἐκελεύομεν | ἐκελεύετε | ἐκέλευον | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐκελευόμην | ἐκελεύου | ἐκελεύετο | ἐκελεύεσθον | ἐκελευέσθην | ἐκελευόμεθᾰ | ἐκελεύεσθε | ἐκελεύοντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Imperfect: κέλευον, κελευόμην (Epic)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κέλευον | κέλευες | κέλευε(ν) | κελεύετον | κελευέτην | κελεύομεν | κελεύετε | κέλευον | ||||
| middle/ passive | indicative | κελευόμην | κελεύου | κελεύετο | κελεύεσθον | κελευέσθην | κελευόμε(σ)θᾰ | κελεύεσθε | κελεύοντο | ||||
| Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Future: κελεύσω, κελεύσομαι, κελευσθήσομαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κελεύσω | κελεύσεις | κελεύσει | κελεύσετον | κελεύσετον | κελεύσομεν | κελεύσετε | κελεύσουσῐ(ν) | ||||
| optative | κελεύσοιμῐ | κελεύσοις | κελεύσοι | κελεύσοιτον | κελευσοίτην | κελεύσοιμεν | κελεύσοιτε | κελεύσοιεν | |||||
| middle | indicative | κελεύσομαι | κελεύσῃ, κελεύσει | κελεύσεται | κελεύσεσθον | κελεύσεσθον | κελευσόμεθᾰ | κελεύσεσθε | κελεύσονται | ||||
| optative | κελευσοίμην | κελεύσοιο | κελεύσοιτο | κελεύσοισθον | κελευσοίσθην | κελευσοίμεθᾰ | κελεύσοισθε | κελεύσοιντο | |||||
| passive | indicative | κελευσθήσομαι | κελευσθήσῃ | κελευσθήσεται | κελευσθήσεσθον | κελευσθήσεσθον | κελευσθησόμεθᾰ | κελευσθήσεσθε | κελευσθήσονται | ||||
| optative | κελευσθησοίμην | κελευσθήσοιο | κελευσθήσοιτο | κελευσθήσοισθον | κελευσθησοίσθην | κελευσθησοίμεθᾰ | κελευσθήσοισθε | κελευσθήσοιντο | |||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | κελεύσειν | κελεύσεσθαι | κελευσθήσεσθαι | ||||||||||
| participle | m | κελεύσων | κελευσόμενος | κελευσθησόμενος | |||||||||
| f | κελεύσουσᾰ | κελευσομένη | κελευσθησομένη | ||||||||||
| n | κελεῦσον | κελευσόμενον | κελευσθησόμενον | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: ἐκέλευσᾰ, ἐκελευσᾰ́μην, ἐκελεύσθην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκέλευσᾰ | ἐκέλευσᾰς | ἐκέλευσε(ν) | ἐκελεύσᾰτον | ἐκελευσᾰ́την | ἐκελεύσᾰμεν | ἐκελεύσᾰτε | ἐκέλευσᾰν | ||||
| subjunctive | κελεύσω | κελεύσῃς | κελεύσῃ | κελεύσητον | κελεύσητον | κελεύσωμεν | κελεύσητε | κελεύσωσῐ(ν) | |||||
| optative | κελεύσαιμῐ | κελεύσειᾰς, κελεύσαις | κελεύσειε(ν), κελεύσαι | κελεύσαιτον | κελευσαίτην | κελεύσαιμεν | κελεύσαιτε | κελεύσειᾰν, κελεύσαιεν | |||||
| imperative | κέλευσον | κελευσᾰ́τω | κελεύσᾰτον | κελευσᾰ́των | κελεύσᾰτε | κελευσᾰ́ντων | |||||||
| middle | indicative | ἐκελευσᾰ́μην | ἐκελεύσω | ἐκελεύσᾰτο | ἐκελεύσᾰσθον | ἐκελευσᾰ́σθην | ἐκελευσᾰ́μεθᾰ | ἐκελεύσᾰσθε | ἐκελεύσᾰντο | ||||
| subjunctive | κελεύσωμαι | κελεύσῃ | κελεύσηται | κελεύσησθον | κελεύσησθον | κελευσώμεθᾰ | κελεύσησθε | κελεύσωνται | |||||
| optative | κελευσαίμην | κελεύσαιο | κελεύσαιτο | κελεύσαισθον | κελευσαίσθην | κελευσαίμεθᾰ | κελεύσαισθε | κελεύσαιντο | |||||
| imperative | κέλευσαι | κελευσᾰ́σθω | κελεύσᾰσθον | κελευσᾰ́σθων | κελεύσᾰσθε | κελευσᾰ́σθων | |||||||
| passive | indicative | ἐκελεύσθην | ἐκελεύσθης | ἐκελεύσθη | ἐκελεύσθητον | ἐκελευσθήτην | ἐκελεύσθημεν | ἐκελεύσθητε | ἐκελεύσθησᾰν | ||||
| subjunctive | κελευσθῶ | κελευσθῇς | κελευσθῇ | κελευσθῆτον | κελευσθῆτον | κελευσθῶμεν | κελευσθῆτε | κελευσθῶσῐ(ν) | |||||
| optative | κελευσθείην | κελευσθείης | κελευσθείη | κελευσθεῖτον, κελευσθείητον | κελευσθείτην, κελευσθειήτην | κελευσθεῖμεν, κελευσθείημεν | κελευσθεῖτε, κελευσθείητε | κελευσθεῖεν, κελευσθείησᾰν | |||||
| imperative | κελεύσθητῐ | κελευσθήτω | κελεύσθητον | κελευσθήτων | κελεύσθητε | κελευσθέντων | |||||||
| active | middle | passive | |||||||||||
| infinitive | κελεῦσαι | κελεύσᾰσθαι | κελευσθῆναι | ||||||||||
| participle | m | κελεύσᾱς | κελευσᾰ́μενος | κελευσθείς | |||||||||
| f | κελεύσᾱσᾰ | κελευσᾰμένη | κελευσθεῖσᾰ | ||||||||||
| n | κελεῦσᾰν | κελευσᾰ́μενον | κελευσθέν | ||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Aorist: κέλευσᾰ, κελευσᾰ́μην, κελεύσθην (Epic)
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κέλευσᾰ | κέλευσᾰς | κέλευσε(ν) | κελεύσᾰτον | κελευσᾰ́την | κελεύσᾰμεν | κελεύσᾰτε | κέλευσᾰν | ||||
| middle | indicative | κελευσᾰ́μην | κελεύσω | κελεύσᾰτο | κελεύσᾰσθον | κελευσᾰ́σθην | κελευσᾰ́με(σ)θᾰ | κελεύσᾰσθε | κελεύσᾰντο | ||||
| passive | indicative | κελεύσθην | κελεύσθης | κελεύσθη | κελεύσθητον | κελευσθήτην | κελεύσθημεν | κελεύσθητε | κελεύσθησᾰν, κέλευσθεν | ||||
| Notes: | Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Perfect: κεκέλευκᾰ, κεκέλευμαι
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | κεκέλευκᾰ | κεκέλευκᾰς | κεκέλευκε(ν) | κεκελεύκᾰτον | κεκελεύκᾰτον | κεκελεύκᾰμεν | κεκελεύκᾰτε | κεκελεύκᾱσῐ(ν) | ||||
| subjunctive | κεκελεύκω | κεκελεύκῃς | κεκελεύκῃ | κεκελεύκητον | κεκελεύκητον | κεκελεύκωμεν | κεκελεύκητε | κεκελεύκωσῐ(ν) | |||||
| optative | κεκελεύκοιμῐ, κεκελευκοίην | κεκελεύκοις, κεκελευκοίης | κεκελεύκοι, κεκελευκοίη | κεκελεύκοιτον | κεκελευκοίτην | κεκελεύκοιμεν | κεκελεύκοιτε | κεκελεύκοιεν | |||||
| imperative | κεκέλευκε | κεκελευκέτω | κεκελεύκετον | κεκελευκέτων | κεκελεύκετε | κεκελευκόντων | |||||||
| middle/ passive | indicative | κεκέλευμαι | κεκέλευσαι | κεκέλευται | κεκέλευσθον | κεκέλευσθον | κεκελεύμεθᾰ | κεκέλευσθε | κεκέλευνται | ||||
| subjunctive | κεκελευμένος ὦ | κεκελευμένος ᾖς | κεκελευμένος ᾖ | κεκελευμένω ἦτον | κεκελευμένω ἦτον | κεκελευμένοι ὦμεν | κεκελευμένοι ἦτε | κεκελευμένοι ὦσῐ(ν) | |||||
| optative | κεκελευμένος εἴην | κεκελευμένος εἴης | κεκελευμένος εἴη | κεκελευμένω εἴητον/εἶτον | κεκελευμένω εἰήτην/εἴτην | κεκελευμένοι εἴημεν/εἶμεν | κεκελευμένοι εἴητε/εἶτε | κεκελευμένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
| imperative | κεκέλευσο | κεκελεύσθω | κεκέλευσθον | κεκελεύσθων | κεκέλευσθε | κεκελεύσθων | |||||||
| active | middle/passive | ||||||||||||
| infinitive | κεκελευκέναι | κεκελεῦσθαι | |||||||||||
| participle | m | κεκελευκώς | κεκελευμένος | ||||||||||
| f | κεκελευκυῖᾰ | κεκελευμένη | |||||||||||
| n | κεκελευκός | κεκελευμένον | |||||||||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Pluperfect: ἐκεκελεύκειν, ἐκεκελεύμην
| number | singular | dual | plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
| active | indicative | ἐκεκελεύκειν, ἐκεκελεύκη | ἐκεκελεύκεις, ἐκεκελεύκης | ἐκεκελεύκει(ν) | ἐκεκελεύκετον | ἐκεκελευκέτην | ἐκεκελεύκεμεν | ἐκεκελεύκετε | ἐκεκελεύκεσᾰν | ||||
| middle/ passive | indicative | ἐκεκελεύμην | ἐκεκέλευσο | ἐκεκέλευτο | ἐκεκέλευσθον | ἐκεκελεύσθην | ἐκεκελεύμεθᾰ | ἐκεκέλευσθε | ἐκεκέλευντο | ||||
| Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. | ||||||||||||
Derived terms
- ἀντικελεύω (antikeleúō)
- διακελεύομαι (diakeleúomai)
- ἐγκελεύω (enkeleúō)
- ἐπικελεύω (epikeleúō)
- κατακελεύω (katakeleúō)
- Κελεός (Keleós)
- κέλευσις (kéleusis)
- κελευσκή (keleuskḗ)
- κέλευσμα (kéleusma)
- κελευσματικῶς (keleusmatikôs)
- κελευσμός (keleusmós)
- κελευσμοσύνη (keleusmosúnē)
- κελευστέον (keleustéon)
- κελευστής (keleustḗs)
- κελευστικός (keleustikós)
- κελευστός (keleustós)
- κέλευστρα (kéleustra)
- κελεύστωρ (keleústōr)
- κελευτιάω (keleutiáō)
- παρακελεύομαι (parakeleúomai)
- προκελεύω (prokeleúō)
- συγκελεύω (sunkeleúō)
- ὑποκελεύω (hupokeleúō)
References
- “κελεύω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “κελεύω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- “κελεύω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
- κελεύω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
- κελεύω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
- “κελεύω”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter
- G2753 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
- Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, page 669