κελί

κελί

Greek

Etymology

From Byzantine Greek κελλίν (kellín), from Koine Greek κελλίον (kellíon), from Ancient Greek κέλλα (kélla), from Latin cella.

Noun

κελί • (kelí) n (plural κελιά)

1. cell (in monastery or prison)

   κελί φυλακής ― kelí fylakís ― prison cell

Declension

declension of κελί

	singular	plural
nominative	κελί •	κελιά •
genitive	κελιού •	κελιών •
accusative	κελί •	κελιά •
vocative	κελί •	κελιά •