κεδρελάτη
Ancient Greek
Etymology
From κέδρος (kédros, “cedar”) + ἐλάτη (elátē, “fir”).
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ke.dre.lá.tɛː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ke.dreˈla.te̝/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ce.ðreˈla.ti/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ce.ðreˈla.ti/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ce.ðreˈla.ti/
Noun
κεδρελᾰ́τη • (kedrelátē) f (genitive κεδρελᾰ́της); first declension
- Greek juniper (Juniperus excelsa)
Inflection
First declension of ἡ κεδρελᾰ́τη; τῆς κεδρελᾰ́της (Attic)
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | ἡ κεδρελᾰ́τη hē kedrelátē | τὼ κεδρελᾰ́τᾱ tṑ kedrelátā | αἱ κεδρελᾰ́ται hai kedrelátai | ||||||||||
| Genitive | τῆς κεδρελᾰ́της tês kedrelátēs | τοῖν κεδρελᾰ́ταιν toîn kedrelátain | τῶν κεδρελᾰτῶν tôn kedrelatôn | ||||||||||
| Dative | τῇ κεδρελᾰ́τῃ têi kedrelátēi | τοῖν κεδρελᾰ́ταιν toîn kedrelátain | ταῖς κεδρελᾰ́ταις taîs kedrelátais | ||||||||||
| Accusative | τὴν κεδρελᾰ́την tḕn kedrelátēn | τὼ κεδρελᾰ́τᾱ tṑ kedrelátā | τᾱ̀ς κεδρελᾰ́τᾱς tā̀s kedrelátās | ||||||||||
| Vocative | κεδρελᾰ́τη kedrelátē | κεδρελᾰ́τᾱ kedrelátā | κεδρελᾰ́ται kedrelátai | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
References
- “κεδρελάτη”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- κεδρελάτη in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette