κατουρημένος
Greek
Etymology
Perfect participle of κατουριέμαι (katouriémai), passive voice of κατουράω, κατουρώ (“piss”).
Pronunciation
- IPA(key): /ka.tu.ɾiˈme.nos/
- Hyphenation: κα‧του‧ρη‧μέ‧νος
Participle
κατουρημένος • (katouriménos) m (feminine κατουρημένη, neuter κατουρημένο)
- pissed
- (figuratively) extremely scared
Declension
declension of κατουρημένος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | κατουρημένος • | κατουρημένη • | κατουρημένο • | κατουρημένοι • | κατουρημένες • | κατουρημένα • |
| genitive | κατουρημένου • | κατουρημένης • | κατουρημένου • | κατουρημένων • | κατουρημένων • | κατουρημένων • |
| accusative | κατουρημένο • | κατουρημένη • | κατουρημένο • | κατουρημένους • | κατουρημένες • | κατουρημένα • |
| vocative | κατουρημένε • | κατουρημένη • | κατουρημένο • | κατουρημένοι • | κατουρημένες • | κατουρημένα • |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο κατουρημένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο κατουρημένος (o pio katouriménos), etc.) | |||||