κατοικητῶν

κατοικητῶν

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ti.ciˈton/

• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ty.ciˈton/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ti.ciˈton/

Noun

κατοικητῶν • (katoikētôn)

1. genitive plural of κατοικητής (katoikētḗs)