κατοικημένος
Greek
Etymology
Perfect participle of κατοικούμαι (katoikoúmai), passive voice of κατοικώ (“inhabit”).
Pronunciation
- IPA(key): /ka.ti.ciˈme.nos/
- Hyphenation: κα‧τοι‧κη‧μέ‧νος
Participle
κατοικημένος • (katoikiménos) m (feminine κατοικημένη, neuter κατοικημένο)
- pissed
Declension
declension of κατοικημένος
| number case / gender | singular | plural | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | κατοικημένος • | κατοικημένη • | κατοικημένο • | κατοικημένοι • | κατοικημένες • | κατοικημένα • |
| genitive | κατοικημένου • | κατοικημένης • | κατοικημένου • | κατοικημένων • | κατοικημένων • | κατοικημένων • |
| accusative | κατοικημένο • | κατοικημένη • | κατοικημένο • | κατοικημένους • | κατοικημένες • | κατοικημένα • |
| vocative | κατοικημένε • | κατοικημένη • | κατοικημένο • | κατοικημένοι • | κατοικημένες • | κατοικημένα • |
| derivations | comparative: πιο (pio) + positive forms (e.g. πιο κατοικημένος, etc.) relative superlative: definite article + πιο (pio) + positive forms (e.g. ο πιο κατοικημένος (o pio katoikiménos), etc.) | |||||
Antonyms
- ακατοίκητος (akatoíkitos)
Related terms
- αραιοκατοικημένος (araiokatoikiménos, “underpopulated”)
- κατοικήσιμος (katoikísimos, “inhabitable”)
- πυκνοκατοικημένος (pyknokatoikiménos, “densly inhabited, overpopulated”)