κατοικίῳ

κατοικίῳ

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.toi̯.kí.ɔːi̯/ → /ka.tyˈki.o/ → /ka.tiˈci.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.kí.ɔːi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tyˈki.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.tyˈki.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.tyˈci.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.tiˈci.o/

Adjective

κᾰτοικίῳ • (katoikíōi)

1. masculine/neuter dative singular of κατοίκιος (katoíkios)