κατοικίω

κατοικίω

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.toi̯.kí.ɔː/ → /ka.tyˈki.o/ → /ka.tiˈci.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.toi̯.kí.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.tyˈki.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.tyˈki.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.tyˈci.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.tiˈci.o/

Adjective

κᾰτοικίω • (katoikíō)

1. masculine/neuter nominative/accusative/vocative dual of κατοίκιος (katoíkios)