κατείχετο

κατείχετο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.těː.kʰe.to/ → /kaˈti.xe.to/ → /kaˈti.çe.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.těː.kʰe.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kaˈti.kʰɛ.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /kaˈti.xe.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /kaˈti.çe.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /kaˈti.çe.to/

Verb

κᾰτείχετο • (kateíkheto)

1. third-person singular imperfect mediopassive indicative of κατέχω (katékhō)