καταπαιδεραστέω
Ancient Greek
Etymology
κατα- (kata-) + παιδεραστέω (paiderastéō, “to engage in pederasty”), from παιδεραστίᾱ (paiderastíā, “pederasty”)
Pronunciation
- (5th BCE Attic) IPA(key): /ka.ta.pai̯.de.ras.té.ɔː/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /ka.ta.pɛ.de.rasˈte.o/
- (4th CE Koine) IPA(key): /ka.ta.pɛ.ðe.rasˈte.o/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /ka.ta.pe.ðe.rasˈte.o/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /ka.ta.pe.ðe.rasˈte.o/
Verb
καταπαιδεραστέω • (katapaiderastéō)
- to fuck away; to squander (money) with pederasty
- Early 4th c. BC, Isaeus, On the Estate of Aristarchus 10.25
- Ἀλλὰ γάρ, ὦ ἄνδρες, οὐχ ἱκανόν ἐστι Ξεναινέτῳ τὸν Ἀριστομένους οἶκον καταπεπαιδεραστηκέναι, ἀλλὰ καὶ τοῦτον οἴεται δεῖν τὸν αὐτὸν τρόπον διαθεῖναι.
- Allà gár, ô ándres, oukh hikanón esti Xenainétōi tòn Aristoménous oîkon katapepaiderastēkénai, allà kaì toûton oíetai deîn tòn autòn trópon diatheînai.
- But indeed, gentlemen, it is not enough for Xenaenetus to have fucked away Aristomenes’s estate, he thinks that he ought to dispose of this one the same way.
Conjugation
Present: καταπαιδεραστέω, καταπαιδεραστέομαι (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | καταπαιδεραστέω | καταπαιδεραστέεις | καταπαιδεραστέει | καταπαιδεραστέετον | καταπαιδεραστέετον | καταπαιδεραστέομεν | καταπαιδεραστέετε | καταπαιδεραστέουσῐ(ν) | ||||
subjunctive | καταπαιδεραστέω | καταπαιδεραστέῃς | καταπαιδεραστέῃ | καταπαιδεραστέητον | καταπαιδεραστέητον | καταπαιδεραστέωμεν | καταπαιδεραστέητε | καταπαιδεραστέωσῐ(ν) | |||||
optative | καταπαιδεραστέοιμῐ | καταπαιδεραστέοις | καταπαιδεραστέοι | καταπαιδεραστέοιτον | καταπαιδεραστεοίτην | καταπαιδεραστέοιμεν | καταπαιδεραστέοιτε | καταπαιδεραστέοιεν | |||||
imperative | καταπαιδεράστεε | καταπαιδεραστεέτω | καταπαιδεραστέετον | καταπαιδεραστεέτων | καταπαιδεραστέετε | καταπαιδεραστεόντων | |||||||
middle/ passive | indicative | καταπαιδεραστέομαι | καταπαιδεραστέῃ, καταπαιδεραστέει | καταπαιδεραστέεται | καταπαιδεραστέεσθον | καταπαιδεραστέεσθον | καταπαιδεραστεόμεθᾰ | καταπαιδεραστέεσθε | καταπαιδεραστέονται | ||||
subjunctive | καταπαιδεραστέωμαι | καταπαιδεραστέῃ | καταπαιδεραστέηται | καταπαιδεραστέησθον | καταπαιδεραστέησθον | καταπαιδεραστεώμεθᾰ | καταπαιδεραστέησθε | καταπαιδεραστέωνται | |||||
optative | καταπαιδεραστεοίμην | καταπαιδεραστέοιο | καταπαιδεραστέοιτο | καταπαιδεραστέοισθον | καταπαιδεραστεοίσθην | καταπαιδεραστεοίμεθᾰ | καταπαιδεραστέοισθε | καταπαιδεραστέοιντο | |||||
imperative | καταπαιδεραστέου | καταπαιδεραστεέσθω | καταπαιδεραστέεσθον | καταπαιδεραστεέσθων | καταπαιδεραστέεσθε | καταπαιδεραστεέσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | καταπαιδεραστέειν | καταπαιδεραστέεσθαι | |||||||||||
participle | m | καταπαιδεραστέων | καταπαιδεραστεόμενος | ||||||||||
f | καταπαιδεραστέουσᾰ | καταπαιδεραστεομένη | |||||||||||
n | καταπαιδεραστέον | καταπαιδεραστεόμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Present: καταπαιδεραστῶ, καταπαιδεραστοῦμαι (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | καταπαιδεραστῶ | καταπαιδεραστεῖς | καταπαιδεραστεῖ | καταπαιδεραστεῖτον | καταπαιδεραστεῖτον | καταπαιδεραστοῦμεν | καταπαιδεραστεῖτε | καταπαιδεραστοῦσῐ(ν) | ||||
subjunctive | καταπαιδεραστῶ | καταπαιδεραστῇς | καταπαιδεραστῇ | καταπαιδεραστῆτον | καταπαιδεραστῆτον | καταπαιδεραστῶμεν | καταπαιδεραστῆτε | καταπαιδεραστῶσῐ(ν) | |||||
optative | καταπαιδεραστοίην, καταπαιδεραστοῖμῐ | καταπαιδεραστοίης, καταπαιδεραστοῖς | καταπαιδεραστοίη, καταπαιδεραστοῖ | καταπαιδεραστοῖτον, καταπαιδεραστοίητον | καταπαιδεραστοίτην, καταπαιδεραστοιήτην | καταπαιδεραστοῖμεν, καταπαιδεραστοίημεν | καταπαιδεραστοῖτε, καταπαιδεραστοίητε | καταπαιδεραστοῖεν, καταπαιδεραστοίησᾰν | |||||
imperative | καταπαιδεράστει | καταπαιδεραστείτω | καταπαιδεραστεῖτον | καταπαιδεραστείτων | καταπαιδεραστεῖτε | καταπαιδεραστούντων | |||||||
middle/ passive | indicative | καταπαιδεραστοῦμαι | καταπαιδεραστεῖ, καταπαιδεραστῇ | καταπαιδεραστεῖται | καταπαιδεραστεῖσθον | καταπαιδεραστεῖσθον | καταπαιδεραστούμεθᾰ | καταπαιδεραστεῖσθε | καταπαιδεραστοῦνται | ||||
subjunctive | καταπαιδεραστῶμαι | καταπαιδεραστῇ | καταπαιδεραστῆται | καταπαιδεραστῆσθον | καταπαιδεραστῆσθον | καταπαιδεραστώμεθᾰ | καταπαιδεραστῆσθε | καταπαιδεραστῶνται | |||||
optative | καταπαιδεραστοίμην | καταπαιδεραστοῖο | καταπαιδεραστοῖτο | καταπαιδεραστοῖσθον | καταπαιδεραστοίσθην | καταπαιδεραστοίμεθᾰ | καταπαιδεραστοῖσθε | καταπαιδεραστοῖντο | |||||
imperative | καταπαιδεραστοῦ | καταπαιδεραστείσθω | καταπαιδεραστεῖσθον | καταπαιδεραστείσθων | καταπαιδεραστεῖσθε | καταπαιδεραστείσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | καταπαιδεραστεῖν | καταπαιδεραστεῖσθαι | |||||||||||
participle | m | καταπαιδεραστῶν | καταπαιδεραστούμενος | ||||||||||
f | καταπαιδεραστοῦσᾰ | καταπαιδεραστουμένη | |||||||||||
n | καταπαιδεραστοῦν | καταπαιδεραστούμενον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: κατεπαιδεράστεον, κατεπαιδεραστεόμην (Uncontracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | κατεπαιδεράστεον | κατεπαιδεράστεες | κατεπαιδεράστεε(ν) | κατεπαιδεραστέετον | κατεπαιδεραστεέτην | κατεπαιδεραστέομεν | κατεπαιδεραστέετε | κατεπαιδεράστεον | ||||
middle/ passive | indicative | κατεπαιδεραστεόμην | κατεπαιδεραστέου | κατεπαιδεραστέετο | κατεπαιδεραστέεσθον | κατεπαιδεραστεέσθην | κατεπαιδεραστεόμεθᾰ | κατεπαιδεραστέεσθε | κατεπαιδεραστέοντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Imperfect: κατεπαιδεράστουν, κατεπαιδεραστούμην (Contracted)
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | κατεπαιδεράστουν | κατεπαιδεράστεις | κατεπαιδεράστει | κατεπαιδεραστεῖτον | κατεπαιδεραστείτην | κατεπαιδεραστοῦμεν | κατεπαιδεραστεῖτε | κατεπαιδεράστουν | ||||
middle/ passive | indicative | κατεπαιδεραστούμην | κατεπαιδεραστοῦ | κατεπαιδεραστεῖτο | κατεπαιδεραστεῖσθον | κατεπαιδεραστείσθην | κατεπαιδεραστούμεθᾰ | κατεπαιδεραστεῖσθε | κατεπαιδεραστοῦντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Future: καταπαιδεραστέσω, καταπαιδεραστέσομαι, καταπαιδεραστεθησήσομαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | καταπαιδεραστέσω | καταπαιδεραστέσεις | καταπαιδεραστέσει | καταπαιδεραστέσετον | καταπαιδεραστέσετον | καταπαιδεραστέσομεν | καταπαιδεραστέσετε | καταπαιδεραστέσουσῐ(ν) | ||||
optative | καταπαιδεραστέσοιμῐ | καταπαιδεραστέσοις | καταπαιδεραστέσοι | καταπαιδεραστέσοιτον | καταπαιδεραστεσοίτην | καταπαιδεραστέσοιμεν | καταπαιδεραστέσοιτε | καταπαιδεραστέσοιεν | |||||
middle | indicative | καταπαιδεραστέσομαι | καταπαιδεραστέσῃ, καταπαιδεραστέσει | καταπαιδεραστέσεται | καταπαιδεραστέσεσθον | καταπαιδεραστέσεσθον | καταπαιδεραστεσόμεθᾰ | καταπαιδεραστέσεσθε | καταπαιδεραστέσονται | ||||
optative | καταπαιδεραστεσοίμην | καταπαιδεραστέσοιο | καταπαιδεραστέσοιτο | καταπαιδεραστέσοισθον | καταπαιδεραστεσοίσθην | καταπαιδεραστεσοίμεθᾰ | καταπαιδεραστέσοισθε | καταπαιδεραστέσοιντο | |||||
passive | indicative | καταπαιδεραστεθησήσομαι | καταπαιδεραστεθησήσῃ | καταπαιδεραστεθησήσεται | καταπαιδεραστεθησήσεσθον | καταπαιδεραστεθησήσεσθον | καταπαιδεραστεθησησόμεθᾰ | καταπαιδεραστεθησήσεσθε | καταπαιδεραστεθησήσονται | ||||
optative | καταπαιδεραστεθησησοίμην | καταπαιδεραστεθησήσοιο | καταπαιδεραστεθησήσοιτο | καταπαιδεραστεθησήσοισθον | καταπαιδεραστεθησησοίσθην | καταπαιδεραστεθησησοίμεθᾰ | καταπαιδεραστεθησήσοισθε | καταπαιδεραστεθησήσοιντο | |||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | καταπαιδεραστέσειν | καταπαιδεραστέσεσθαι | καταπαιδεραστεθησήσεσθαι | ||||||||||
participle | m | καταπαιδεραστέσων | καταπαιδεραστεσόμενος | καταπαιδεραστεθησησόμενος | |||||||||
f | καταπαιδεραστέσουσᾰ | καταπαιδεραστεσομένη | καταπαιδεραστεθησησομένη | ||||||||||
n | καταπαιδεραστέσον | καταπαιδεραστεσόμενον | καταπαιδεραστεθησησόμενον | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Aorist: κατεπαιδεράστεσᾰ, κατεπαιδεραστεσᾰ́μην, κατεπαιδεραστέθην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | κατεπαιδεράστεσᾰ | κατεπαιδεράστεσᾰς | κατεπαιδεράστεσε(ν) | κατεπαιδεραστέσᾰτον | κατεπαιδεραστεσᾰ́την | κατεπαιδεραστέσᾰμεν | κατεπαιδεραστέσᾰτε | κατεπαιδεράστεσᾰν | ||||
subjunctive | καταπαιδεραστέσω | καταπαιδεραστέσῃς | καταπαιδεραστέσῃ | καταπαιδεραστέσητον | καταπαιδεραστέσητον | καταπαιδεραστέσωμεν | καταπαιδεραστέσητε | καταπαιδεραστέσωσῐ(ν) | |||||
optative | καταπαιδεραστέσαιμῐ | καταπαιδεραστέσειᾰς, καταπαιδεραστέσαις | καταπαιδεραστέσειε(ν), καταπαιδεραστέσαι | καταπαιδεραστέσαιτον | καταπαιδεραστεσαίτην | καταπαιδεραστέσαιμεν | καταπαιδεραστέσαιτε | καταπαιδεραστέσειᾰν, καταπαιδεραστέσαιεν | |||||
imperative | καταπαιδεράστεσον | καταπαιδεραστεσᾰ́τω | καταπαιδεραστέσᾰτον | καταπαιδεραστεσᾰ́των | καταπαιδεραστέσᾰτε | καταπαιδεραστεσᾰ́ντων | |||||||
middle | indicative | κατεπαιδεραστεσᾰ́μην | κατεπαιδεραστέσω | κατεπαιδεραστέσᾰτο | κατεπαιδεραστέσᾰσθον | κατεπαιδεραστεσᾰ́σθην | κατεπαιδεραστεσᾰ́μεθᾰ | κατεπαιδεραστέσᾰσθε | κατεπαιδεραστέσᾰντο | ||||
subjunctive | καταπαιδεραστέσωμαι | καταπαιδεραστέσῃ | καταπαιδεραστέσηται | καταπαιδεραστέσησθον | καταπαιδεραστέσησθον | καταπαιδεραστεσώμεθᾰ | καταπαιδεραστέσησθε | καταπαιδεραστέσωνται | |||||
optative | καταπαιδεραστεσαίμην | καταπαιδεραστέσαιο | καταπαιδεραστέσαιτο | καταπαιδεραστέσαισθον | καταπαιδεραστεσαίσθην | καταπαιδεραστεσαίμεθᾰ | καταπαιδεραστέσαισθε | καταπαιδεραστέσαιντο | |||||
imperative | καταπαιδεράστεσαι | καταπαιδεραστεσᾰ́σθω | καταπαιδεραστέσᾰσθον | καταπαιδεραστεσᾰ́σθων | καταπαιδεραστέσᾰσθε | καταπαιδεραστεσᾰ́σθων | |||||||
passive | indicative | κατεπαιδεραστέθην | κατεπαιδεραστέθης | κατεπαιδεραστέθη | κατεπαιδεραστέθητον | κατεπαιδεραστεθήτην | κατεπαιδεραστέθημεν | κατεπαιδεραστέθητε | κατεπαιδεραστέθησᾰν | ||||
subjunctive | καταπαιδεραστεθῶ | καταπαιδεραστεθῇς | καταπαιδεραστεθῇ | καταπαιδεραστεθῆτον | καταπαιδεραστεθῆτον | καταπαιδεραστεθῶμεν | καταπαιδεραστεθῆτε | καταπαιδεραστεθῶσῐ(ν) | |||||
optative | καταπαιδεραστεθείην | καταπαιδεραστεθείης | καταπαιδεραστεθείη | καταπαιδεραστεθεῖτον, καταπαιδεραστεθείητον | καταπαιδεραστεθείτην, καταπαιδεραστεθειήτην | καταπαιδεραστεθεῖμεν, καταπαιδεραστεθείημεν | καταπαιδεραστεθεῖτε, καταπαιδεραστεθείητε | καταπαιδεραστεθεῖεν, καταπαιδεραστεθείησᾰν | |||||
imperative | καταπαιδεραστέθητῐ | καταπαιδεραστεθήτω | καταπαιδεραστέθητον | καταπαιδεραστεθήτων | καταπαιδεραστέθητε | καταπαιδεραστεθέντων | |||||||
active | middle | passive | |||||||||||
infinitive | καταπαιδεραστέσαι | καταπαιδεραστέσᾰσθαι | καταπαιδεραστεθῆναι | ||||||||||
participle | m | καταπαιδεραστέσᾱς | καταπαιδεραστεσᾰ́μενος | καταπαιδεραστεθείς | |||||||||
f | καταπαιδεραστέσᾱσᾰ | καταπαιδεραστεσᾰμένη | καταπαιδεραστεθεῖσᾰ | ||||||||||
n | καταπαιδεραστέσᾰν | καταπαιδεραστεσᾰ́μενον | καταπαιδεραστεθέν | ||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Perfect: καταπεπαιδεράστηκᾰ, καταπεπαιδεράστημαι
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | καταπεπαιδεράστηκᾰ | καταπεπαιδεράστηκᾰς | καταπεπαιδεράστηκε(ν) | καταπεπαιδεραστήκᾰτον | καταπεπαιδεραστήκᾰτον | καταπεπαιδεραστήκᾰμεν | καταπεπαιδεραστήκᾰτε | καταπεπαιδεραστήκᾱσῐ(ν) | ||||
subjunctive | καταπεπαιδεραστήκω | καταπεπαιδεραστήκῃς | καταπεπαιδεραστήκῃ | καταπεπαιδεραστήκητον | καταπεπαιδεραστήκητον | καταπεπαιδεραστήκωμεν | καταπεπαιδεραστήκητε | καταπεπαιδεραστήκωσῐ(ν) | |||||
optative | καταπεπαιδεραστήκοιμῐ, καταπεπαιδεραστηκοίην | καταπεπαιδεραστήκοις, καταπεπαιδεραστηκοίης | καταπεπαιδεραστήκοι, καταπεπαιδεραστηκοίη | καταπεπαιδεραστήκοιτον | καταπεπαιδεραστηκοίτην | καταπεπαιδεραστήκοιμεν | καταπεπαιδεραστήκοιτε | καταπεπαιδεραστήκοιεν | |||||
imperative | καταπεπαιδεράστηκε | καταπεπαιδεραστηκέτω | καταπεπαιδεραστήκετον | καταπεπαιδεραστηκέτων | καταπεπαιδεραστήκετε | καταπεπαιδεραστηκόντων | |||||||
middle/ passive | indicative | καταπεπαιδεράστημαι | καταπεπαιδεράστησαι | καταπεπαιδεράστηται | καταπεπαιδεράστησθον | καταπεπαιδεράστησθον | καταπεπαιδεραστήμεθᾰ | καταπεπαιδεράστησθε | καταπεπαιδεράστηνται | ||||
subjunctive | καταπεπαιδεραστημένος ὦ | καταπεπαιδεραστημένος ᾖς | καταπεπαιδεραστημένος ᾖ | καταπεπαιδεραστημένω ἦτον | καταπεπαιδεραστημένω ἦτον | καταπεπαιδεραστημένοι ὦμεν | καταπεπαιδεραστημένοι ἦτε | καταπεπαιδεραστημένοι ὦσῐ(ν) | |||||
optative | καταπεπαιδεραστημένος εἴην | καταπεπαιδεραστημένος εἴης | καταπεπαιδεραστημένος εἴη | καταπεπαιδεραστημένω εἴητον/εἶτον | καταπεπαιδεραστημένω εἰήτην/εἴτην | καταπεπαιδεραστημένοι εἴημεν/εἶμεν | καταπεπαιδεραστημένοι εἴητε/εἶτε | καταπεπαιδεραστημένοι εἴησᾰν/εἶεν | |||||
imperative | καταπεπαιδεράστησο | καταπεπαιδεραστήσθω | καταπεπαιδεράστησθον | καταπεπαιδεραστήσθων | καταπεπαιδεράστησθε | καταπεπαιδεραστήσθων | |||||||
active | middle/passive | ||||||||||||
infinitive | καταπεπαιδεραστηκέναι | καταπεπαιδεραστῆσθαι | |||||||||||
participle | m | καταπεπαιδεραστηκώς | καταπεπαιδεραστημένος | ||||||||||
f | καταπεπαιδεραστηκυῖᾰ | καταπεπαιδεραστημένη | |||||||||||
n | καταπεπαιδεραστηκός | καταπεπαιδεραστημένον | |||||||||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
Pluperfect: κατεπεπαιδεραστήκειν, κατεπεπαιδεραστήμην
number | singular | dual | plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
first | second | third | second | third | first | second | third | ||||||
active | indicative | κατεπεπαιδεραστήκειν, κατεπεπαιδεραστήκη | κατεπεπαιδεραστήκεις, κατεπεπαιδεραστήκης | κατεπεπαιδεραστήκει(ν) | κατεπεπαιδεραστήκετον | κατεπεπαιδεραστηκέτην | κατεπεπαιδεραστήκεμεν | κατεπεπαιδεραστήκετε | κατεπεπαιδεραστήκεσᾰν | ||||
middle/ passive | indicative | κατεπεπαιδεραστήμην | κατεπεπαιδεράστησο | κατεπεπαιδεράστητο | κατεπεπαιδεράστησθον | κατεπεπαιδεραστήσθην | κατεπεπαιδεραστήμεθᾰ | κατεπεπαιδεράστησθε | κατεπεπαιδεράστηντο | ||||
Notes: | This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation. |
References
- “καταπαιδεραστέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press