κατανοέω

κατανοέω

Ancient Greek

Etymology

κατα- (kata-) +‎ νοέω (noéō)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ka.ta.no.é.ɔː/ → /ka.ta.noˈe.o/ → /ka.ta.noˈe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ka.ta.no.é.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ka.ta.noˈe.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ka.ta.noˈe.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ka.ta.noˈe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ka.ta.noˈe.o/

Verb

κᾰτᾰνοέω • (katanoéō)

1. to perceive, observe, watch
2. to learn
3. to take to heart, consider

Conjugation

   Present: κᾰτᾰνοέω, κᾰτᾰνοέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰνοέω	κᾰτᾰνοέεις	κᾰτᾰνοέει	κᾰτᾰνοέετον	κᾰτᾰνοέετον	κᾰτᾰνοέομεν	κᾰτᾰνοέετε	κᾰτᾰνοέουσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰνοέω	κᾰτᾰνοέῃς	κᾰτᾰνοέῃ	κᾰτᾰνοέητον	κᾰτᾰνοέητον	κᾰτᾰνοέωμεν	κᾰτᾰνοέητε	κᾰτᾰνοέωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνοέοιμῐ	κᾰτᾰνοέοις	κᾰτᾰνοέοι	κᾰτᾰνοέοιτον	κᾰτᾰνοεοίτην	κᾰτᾰνοέοιμεν	κᾰτᾰνοέοιτε	κᾰτᾰνοέοιεν
	imperative		κᾰτᾰνόεε	κᾰτᾰνοεέτω	κᾰτᾰνοέετον	κᾰτᾰνοεέτων		κᾰτᾰνοέετε	κᾰτᾰνοεόντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰνοέομαι	κᾰτᾰνοέῃ, κᾰτᾰνοέει	κᾰτᾰνοέεται	κᾰτᾰνοέεσθον	κᾰτᾰνοέεσθον	κᾰτᾰνοεόμεθᾰ	κᾰτᾰνοέεσθε	κᾰτᾰνοέονται
	subjunctive	κᾰτᾰνοέωμαι	κᾰτᾰνοέῃ	κᾰτᾰνοέηται	κᾰτᾰνοέησθον	κᾰτᾰνοέησθον	κᾰτᾰνοεώμεθᾰ	κᾰτᾰνοέησθε	κᾰτᾰνοέωνται
	optative	κᾰτᾰνοεοίμην	κᾰτᾰνοέοιο	κᾰτᾰνοέοιτο	κᾰτᾰνοέοισθον	κᾰτᾰνοεοίσθην	κᾰτᾰνοεοίμεθᾰ	κᾰτᾰνοέοισθε	κᾰτᾰνοέοιντο
	imperative		κᾰτᾰνοέου	κᾰτᾰνοεέσθω	κᾰτᾰνοέεσθον	κᾰτᾰνοεέσθων		κᾰτᾰνοέεσθε	κᾰτᾰνοεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰνοέειν				κᾰτᾰνοέεσθαι
participle	m	κᾰτᾰνοέων				κᾰτᾰνοεόμενος
	f	κᾰτᾰνοέουσᾰ				κᾰτᾰνοεομένη
	n	κᾰτᾰνοέον				κᾰτᾰνοεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: κᾰτᾰνοῶ, κᾰτᾰνοοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰνοῶ	κᾰτᾰνοεῖς	κᾰτᾰνοεῖ	κᾰτᾰνοεῖτον	κᾰτᾰνοεῖτον	κᾰτᾰνοοῦμεν	κᾰτᾰνοεῖτε	κᾰτᾰνοοῦσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰνοῶ	κᾰτᾰνοῇς	κᾰτᾰνοῇ	κᾰτᾰνοῆτον	κᾰτᾰνοῆτον	κᾰτᾰνοῶμεν	κᾰτᾰνοῆτε	κᾰτᾰνοῶσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνοοίην, κᾰτᾰνοοῖμῐ	κᾰτᾰνοοίης, κᾰτᾰνοοῖς	κᾰτᾰνοοίη, κᾰτᾰνοοῖ	κᾰτᾰνοοῖτον, κᾰτᾰνοοίητον	κᾰτᾰνοοίτην, κᾰτᾰνοοιήτην	κᾰτᾰνοοῖμεν, κᾰτᾰνοοίημεν	κᾰτᾰνοοῖτε, κᾰτᾰνοοίητε	κᾰτᾰνοοῖεν, κᾰτᾰνοοίησᾰν
	imperative		κᾰτᾰνόει	κᾰτᾰνοείτω	κᾰτᾰνοεῖτον	κᾰτᾰνοείτων		κᾰτᾰνοεῖτε	κᾰτᾰνοούντων
middle/ passive	indicative	κᾰτᾰνοοῦμαι	κᾰτᾰνοεῖ, κᾰτᾰνοῇ	κᾰτᾰνοεῖται	κᾰτᾰνοεῖσθον	κᾰτᾰνοεῖσθον	κᾰτᾰνοούμεθᾰ	κᾰτᾰνοεῖσθε	κᾰτᾰνοοῦνται
	subjunctive	κᾰτᾰνοῶμαι	κᾰτᾰνοῇ	κᾰτᾰνοῆται	κᾰτᾰνοῆσθον	κᾰτᾰνοῆσθον	κᾰτᾰνοώμεθᾰ	κᾰτᾰνοῆσθε	κᾰτᾰνοῶνται
	optative	κᾰτᾰνοοίμην	κᾰτᾰνοοῖο	κᾰτᾰνοοῖτο	κᾰτᾰνοοῖσθον	κᾰτᾰνοοίσθην	κᾰτᾰνοοίμεθᾰ	κᾰτᾰνοοῖσθε	κᾰτᾰνοοῖντο
	imperative		κᾰτᾰνοοῦ	κᾰτᾰνοείσθω	κᾰτᾰνοεῖσθον	κᾰτᾰνοείσθων		κᾰτᾰνοεῖσθε	κᾰτᾰνοείσθων
		active				middle/passive
infinitive		κᾰτᾰνοεῖν				κᾰτᾰνοεῖσθαι
participle	m	κᾰτᾰνοῶν				κᾰτᾰνοούμενος
	f	κᾰτᾰνοοῦσᾰ				κᾰτᾰνοουμένη
	n	κᾰτᾰνοοῦν				κᾰτᾰνοούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτενόεον, κᾰτενοεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτενόεον	κᾰτενόεες	κᾰτενόεε(ν)	κᾰτενοέετον	κᾰτενοεέτην	κᾰτενοέομεν	κᾰτενοέετε	κᾰτενόεον
middle/ passive	indicative	κᾰτενοεόμην	κᾰτενοέου	κᾰτενοέετο	κᾰτενοέεσθον	κᾰτενοεέσθην	κᾰτενοεόμεθᾰ	κᾰτενοέεσθε	κᾰτενοέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: κᾰτενόουν, κᾰτενοούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτενόουν	κᾰτενόεις	κᾰτενόει	κᾰτενοεῖτον	κᾰτενοείτην	κᾰτενοοῦμεν	κᾰτενοεῖτε	κᾰτενόουν
middle/ passive	indicative	κᾰτενοούμην	κᾰτενοοῦ	κᾰτενοεῖτο	κᾰτενοεῖσθον	κᾰτενοείσθην	κᾰτενοούμεθᾰ	κᾰτενοεῖσθε	κᾰτενοοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κᾰτᾰνοήσω, κᾰτᾰνοήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰνοήσω	κᾰτᾰνοήσεις	κᾰτᾰνοήσει	κᾰτᾰνοήσετον	κᾰτᾰνοήσετον	κᾰτᾰνοήσομεν	κᾰτᾰνοήσετε	κᾰτᾰνοήσουσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνοήσοιμῐ	κᾰτᾰνοήσοις	κᾰτᾰνοήσοι	κᾰτᾰνοήσοιτον	κᾰτᾰνοησοίτην	κᾰτᾰνοήσοιμεν	κᾰτᾰνοήσοιτε	κᾰτᾰνοήσοιεν
middle	indicative	κᾰτᾰνοήσομαι	κᾰτᾰνοήσῃ, κᾰτᾰνοήσει	κᾰτᾰνοήσεται	κᾰτᾰνοήσεσθον	κᾰτᾰνοήσεσθον	κᾰτᾰνοησόμεθᾰ	κᾰτᾰνοήσεσθε	κᾰτᾰνοήσονται
	optative	κᾰτᾰνοησοίμην	κᾰτᾰνοήσοιο	κᾰτᾰνοήσοιτο	κᾰτᾰνοήσοισθον	κᾰτᾰνοησοίσθην	κᾰτᾰνοησοίμεθᾰ	κᾰτᾰνοήσοισθε	κᾰτᾰνοήσοιντο
		active			middle
infinitive		κᾰτᾰνοήσειν			κᾰτᾰνοήσεσθαι
participle	m	κᾰτᾰνοήσων			κᾰτᾰνοησόμενος
	f	κᾰτᾰνοήσουσᾰ			κᾰτᾰνοησομένη
	n	κᾰτᾰνοῆσον			κᾰτᾰνοησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κᾰτενόησᾰ, κᾰτενοησᾰ́μην, κᾰτᾰνοήσην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτενόησᾰ	κᾰτενόησᾰς	κᾰτενόησε(ν)	κᾰτενοήσᾰτον	κᾰτενοησᾰ́την	κᾰτενοήσᾰμεν	κᾰτενοήσᾰτε	κᾰτενόησᾰν
	subjunctive	ῶ	ῇς	ῇ	ῆτον	ῆτον	ῶμεν	ῆτε	ῶσῐ(ν)
	optative	αῖμῐ	εῖᾰς, αῖς	εῖε(ν), αῖ	αῖτον	αίτην	αῖμεν	αῖτε	εῖᾰν, αῖεν
	imperative		όν	ᾰ́τω	ᾰ́τον	ᾰ́των		ᾰ́τε	ᾰ́ντων
middle	indicative	κᾰτενοησᾰ́μην	κᾰτενοήσω	κᾰτενοήσᾰτο	κᾰτενοήσᾰσθον	κᾰτενοησᾰ́σθην	κᾰτενοησᾰ́μεθᾰ	κᾰτενοήσᾰσθε	κᾰτενοήσᾰντο
	subjunctive	ῶμαι	ῇ	ῆται	ῆσθον	ῆσθον	ώμεθᾰ	ῆσθε	ῶνται
	optative	αίμην	αῖο	αῖτο	αῖσθον	αίσθην	αίμεθᾰ	αῖσθε	αῖντο
	imperative		αῖ	ᾰ́σθω	ᾰ́σθον	ᾰ́σθων		ᾰ́σθε	ᾰ́σθων
passive	indicative	κᾰτᾰνοήσην	κᾰτᾰνοήσης	κᾰτᾰνοήση	κᾰτᾰνοήσητον	κᾰτᾰνοησήτην	κᾰτᾰνοήσημεν	κᾰτᾰνοήσητε	κᾰτᾰνοήσησᾰν
	subjunctive	ῶ	ῇς	ῇ	ῆτον	ῆτον	ῶμεν	ῆτε	ῶσῐ(ν)
	optative	είην	είης	είη	εῖτον, είητον	είτην, ειήτην	εῖμεν, είημεν	εῖτε, είητε	εῖεν, είησᾰν
	imperative		ῆθῐ	ήτω	ῆτον	ήτων		ῆτε	έντων
		active			middle		passive
infinitive		αῖ			ᾰ́σθαι		ῆναι
participle	m	ᾶς			ᾰ́μενος		είς
	f	ᾶσᾰ			ᾰμένη		εῖσᾰ
	n	ᾰ́ν			ᾰ́μενον		έν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κᾰτᾰνενόηκᾰ

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κᾰτᾰνενόηκᾰ	κᾰτᾰνενόηκᾰς	κᾰτᾰνενόηκε(ν)	κᾰτᾰνενοήκᾰτον	κᾰτᾰνενοήκᾰτον	κᾰτᾰνενοήκᾰμεν	κᾰτᾰνενοήκᾰτε	κᾰτᾰνενοήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	κᾰτᾰνενοήκω	κᾰτᾰνενοήκῃς	κᾰτᾰνενοήκῃ	κᾰτᾰνενοήκητον	κᾰτᾰνενοήκητον	κᾰτᾰνενοήκωμεν	κᾰτᾰνενοήκητε	κᾰτᾰνενοήκωσῐ(ν)
	optative	κᾰτᾰνενοήκοιμῐ, κᾰτᾰνενοηκοίην	κᾰτᾰνενοήκοις, κᾰτᾰνενοηκοίης	κᾰτᾰνενοήκοι, κᾰτᾰνενοηκοίη	κᾰτᾰνενοήκοιτον	κᾰτᾰνενοηκοίτην	κᾰτᾰνενοήκοιμεν	κᾰτᾰνενοήκοιτε	κᾰτᾰνενοήκοιεν
	imperative		κᾰτᾰνενόηκε	κᾰτᾰνενοηκέτω	κᾰτᾰνενοήκετον	κᾰτᾰνενοηκέτων		κᾰτᾰνενοήκετε	κᾰτᾰνενοηκόντων
		active
infinitive		κᾰτᾰνενοηκέναι
participle	m	κᾰτᾰνενοηκώς
	f	κᾰτᾰνενοηκυῖᾰ
	n	κᾰτᾰνενοηκός
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Descendants

• Greek: κατανοώ (katanoó)

Further reading

• κατανοέω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “κατανοέω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• G2657 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • comprehend idem, page 153.
  • conceive idem, page 154.
  • fathom idem, page 310.
  • grasp idem, page 370.
  • notice idem, page 562.
  • perceive idem, page 607.
  • remark idem, page 692.
  • understand idem, page 913.